Mr. Nice Guy's Obsession

MNGO-8.2

Pagod na pagod ako. Pawisan rin ako kahit malamig at sobrang lakas ng ulan sa labas. I feel so hot. I still feel so hot. And I could still feel Trivy inside me. Para akong binuhusan ng isang balde na puno ng tubig at yelo ng nag-sink sa akin lahat ng nangyari. Agad ko siyang tinulak palayo sa akin na ikinagulat niya. At aaminin ko, I felt empty when his thing pulled out in me. I also flinched when I felt the stinging pain inside me. Ang sakit na iyon ay patunay ng pagkawala ng bagay na mahalaga sa akin ngunit naibigay ko sa lalaking kaharap ko ngayon at kinamumuhian ko.

My lips quivered and my eyes stung. Walang isang Segundo ay nag-unahan ang mga luha ko. I cupped my mouth to suppress my sob pero di ko talaga ng napigilan. We did it. We really did it. I let him ripped my intact hymen. He's my...first.

"Andrea...", akmang lalapit siya sa akin pero agad ko siyang pinigilan.

"Don't...", I sobbed. "Don't go near me...", paos na ang boses ko dahil sa kakaiyak. Anong nagawa ko?! Ba't ako bumigay? Ba't ako nagpadala?

"Andrea...", dama ko ang pag-aalinlangan sa boses niya pero namamayani doon ang lungkot. "I'm...I'm sorry.", bulong niya.

I stilled. What? He's sorry? He's sorry?! Kung kanina ay punong-puno ng pagsisisi at panghihinayang ang nararamdaman ko ngunit ngayon ay napalitan iyon ng galit dahil sa isang salitang lumabas sa bibig niya. Umawang ang labi ko pero agad ko ding itinikom at tinitigan siya ng masama. "Sorry? Sorry?! You are sorry?! For what? For raping me?!", galit na turan ko.

Nanlaki ang mga mata niya. His face paled as paper pero agad din namang nagbago. Tumiim ang kanyang bagang at dumilim ang kanyang mukha. "Rape? I didn't rape you, Andrea. I didn't!", galit na siga niya. His voice once again echoed inside the abandoned building. Maski ako ay napatalon sa lakas ng boses niya pero agad kong inayos ang sarili ko.

Mariin akong umiling at tinitigan siya ng madiin. "No, Fuentes! You raped me! You raped me!", kung gaano kalakas ang sigaw niya kanina ay nilampasan ko pa iyon. "You...you forced me!", I spat. And now I'm no longer pure. Because of that thought my eyes started to water again. Humagulhol ulit ako. I hugged my naked body. Suddenly...I felt dirty. I disgust myself right now.

Nagulat ako ng nasa harap ko na pala si Trivy. He's standing in front of me, towering over me while he's still in his birthday suit. Nag-iwas ako ng tingin sa kanya at nakadama naman ako ng takot. Bigla akong nanginig. Akmang hahakbang ako palayo sa kanya ng hinawakan niya ang braso ko ng mahigpit. Napatingin ako sa kanya. "Bitaw.", malamig na sabi ko. Diring-diri ako sa sarili ko pero mas diring-diri ako sa kanya. Paano niya nagawang gawin iyon? How could he force me to do that thing?

Sa galit ko ay sinampal ko siya. Ramdam ko ang anghang ng palad ko sa sobrang lakas ng sampal na ginawad ko sa kanya. "How dare you touch me after what you did to me!", sigaw ko. "Ang baboy mo! Ang baboy baboy mo!", di ko na napigilan ang sarili ko na saktan siya. I keep on punching his chest pero parang wala lang iyon sa kanya dahil nakatitig lang siya sa akin na walang emosyon na nakikita. "I really fucking hate you! At mas lalo akong namumuhi sayo dahil sa ginawa mo. Walang hiya ka! Mamatay ka na!", I shouted at him at the top of my lungs.

After saying those words we fell into deep silence. We're standing in front of each other naked but our eyes are both averted away from each other. Niyakap ko ang aking sarili at pinasadahan ang laman ng kwartong kinaroroonan namin. I saw my wet inform na sobrang dumi na. Napalunok ako. I can wear that dirty thing just to get away from this devil. Akmang hahakbang ako palayo sa kanya ng basagin niya ang nakakabinging katahimikan sa pagitan naming dalawa.

"I didn't rape you, Andrea. Alam mo yun.", matigas na pagkakasabi niya. marahas akong napalingon sa kanya. Hah! Ang walanghiya! "If I raped...you shouldn't have moan my name in pleasure. You shouldn't kiss me back. You shouldn't have dug your nails on my back while you are writhing in pleasure. You shouldn't have. But you did.", malamig ang bawat pagkakabigkas niya ng mga salita iyon. Napalunok ako ng humakbang siya palapit sa akin kaya naipit ulit ako sa pagitan niya at ng pader. I know what he means. I know and I won't admit it. He touched my chin at inangat iyon para iharap sa mukha niya. We stared at each other. Ramdam ko ang bigat ng hangin sa pagitan namin pero di maipagkakaila na namamayani parin ang init doon. "Now tell me...did I really rape you?", naghahamong sabi niya.

Umawang ang labi ko at kasunod non ay ang paglunok ko ulit. I wanted to talk but I can't find any words to say. I found myself averting my gaze away from him. Then a lone tear escaped from my eye.

This time again...he won.

**

Tadaaah! Nakapag-update na rin after one week!

Anong masasabi niyo? Ni-rape ba talaga ni Trivy si Andrea? Wheeee?