Diğer Yarım - bxb / omegaverse

1 - Yarım İnsan

Koridora yaydığı feromonuyla kendini belli edercesine yürüyordu. Normal bir alfaya göre daha keskin kokusu olduğu söylenirdi daima. Feromonu haricinde dış görünüşü ile bile pek çok omega ve betayı etkilediğini rahatlıkla söylemek bir yana bazı alfaların kıskançlık akan bakışlarını kimse inkar edemezdi. Biçimli vücudu, yarı keskin yüz hatları ve kimine göre üst seviye yakışıklı yüzüyle tüm dikkatleri üzerine çekiyordu. Bu gerçeği diğerlerinin bildiği kadar kendisi de bildiğinden ego dolu bakışlarını yaymaktan çekinmiyordu.

Tam yanımdan geçerken kısa süreli birbirimize bakmıştık. Onun bana attığı iğreti bakışlarının yanında benim ona verebileceğim tek cevap 'umrumda değil' ifadesi olabilirdi. O sonuçta ülkenin en güçlü sürülerinden birinin önde gelen torunlarından biriyken ben sadece normal biriydim. Hatta ona göre boşuna nefes alan biri.

Yanımdan hızlıca geçip uzun koridorun derinliklerinde kaybolurken istemsizce rahatladığımı hissetmiştim. Onun yanında neden bu kadar gerildiğimi tam çözememiştim. Sonuçta feromonları beni etkilemiyordu ama diğer omega ve betalar gibi rahat bir nefes verdiğimi fark edince şaşkınlığımı gizleyememiştim.

"Böyle bir alfam olması için her şeyimi verirdim."

Yanımdaki arkadaşım omega Umut'un dediklerine kulak asılmıştım. Alfa gidene kadar ondan bakışlarını bir an bile olsa çekmemişti ama alfa baka baka bana bakmıştı. Bu gerçeğin kafamı karıştırmasına fırsat vermeden hala arkasından hüzünlü bakan Umut'a yönelmiştim.

"Yerinde olsam daha az sorun çıkaracak birini isterdim. Çocuk bildiğin ben tehlikeyim diye bağırıyor. Yazık olur sana."

Güçlü bir sürüden gelmenizin çok faydası olduğu gibi zararı vardı. Bu kadar kıskançlığın, hasetin, yarışın olduğu bir dünyada kimse tek gücün birinde olmasını istemezdi. Herkes pastadan kendine düşen payı arttırmaya çalışırken en büyük paya sahip olanı ortadan kaldırmayı isterdi. Haliyle bu alfanın sürüsü pek çok tehlikeli işlerle haşır neşirdi. Yine de hepsinden bir şekil sıyrılmakla kalmayıp daha da güçlenmeleri şaşırtmıyor değildi.

"İşte daha iyi. Düşünsene çok büyük bir gücün var. Paraya para demiyorsun. Genlerin ve feromonların herkesin dilinde. Böyle biri tehlikeli bile olsa istenir. Hem sen de biliyorsun, onlara asla bir şey olmaz."

Yine inkar edemediğim başka bir gerçek. Bana, Umut'a, başkasına bir şey olurdu ama onlara asla. Bunu nasıl başardıklarını çözebilen pek yoktu. Sanırım yılların geleneklerine bağlı olmaları, geçmişten beri gelen güçleri hala onların yaşamasına fırsat veriyordu.

"Hem cidden nasıl feromonu hissedemiyorsun anlamıyorum. Resmen alfalar bile etkilendi. Omega ve betaları demiyorum bile, kimi omega bastırıcı içmek için revire koşarken sen burada put gibi baktın alfaya."

Ona attığım hafif 'sen de biliyorsun' bakışından sonra biraz pişman olup hemen konuyu değiştirmeye çalıştı. Yine evinde olan bir olaydan bahsetmeye başlarken benim kafam artık bambaşka bir yerdeydi.

Ben cinsiyetsiz dedikleri biriydim veya başka bir diyişle 'yarım insan'. İçimdeki kurdun doğum sırasında öldüğü veya hiç bir zaman içime giremediği düşünülüyor. Haliyle ben diğerleri gibi ne alfa, ne omega ne de beta olabiliyordum. Feromon yayamadığım gibi hissedemiyordum da. Betalar bile az buz etkilenirken benim bir gram dahi etkilenmem herkese ilginç geliyordu.

İlginç gelmekle sınırlı kalsaydı keşke. Kimine göre, buna az önce yanımızdan geçen alfa da dahil, ben bu dünyaya gereksiz bir yüktüm. Boşa nefes alan biri. En büyük sebebi herhangi bir türe ait olamadığım için çocuk doğuramazdım veya hamile bırakamazdım. Vücut yapım daha çok bir omegaya benzetilse de feromon yayamadıktan sonra neye benzediğimin değeri yoktu.