A-ah! Utanç verici, utanç verici, utanç verici, utanç verici, utanç verici!
Yeni şehre taşınmamın ardından evime yakın kütüphaneye gitmiş istediğim bir sürü kitap bulmuştum. Ucuz güzel bir evin, hep istediğim o lisenin ardından kitaplarda eklenince her şey mükemmeldi.
Ta ki mutluluk dansımı birisi görene kadar! Ah o kadar mutlu olmuştum ki kütüphanede olduğumu unutup saçma sapan hareketlerle dans etmeye başlamıştım. Ve. Pembe. Saçlı. Bir.Erkek. Bunu.Görmüştü.
İ-na-na-mı-yor-um! Benim yaşlarımda duruyordu. O anki heyecanla ne yaptığımı bilememiş formasına dahi bakmamıştım! Umarım aynı okulda değilizdir.
Kütüphaneden hızla çıktıktan sonra eve gittim. Evimin önüne gelince, şöyle bir bakıp gülümsedim. Yeni hayatım güzel olurdu umarım. Ama o peşimdeyken bu imkansızdı. Gerçi peşimde olması bile imkansızdı. Bilmiyorum.
Evim iki katlı ve minikti. Oldukça uygun bir fiyat mükemmel yapıyordu.
Evimin çevresinde keşfe çıktığımda, ihtiyacım olan hemen hemen her şey vardı. Bir market, kütüphane, kitapçı... Park vardı birde. Yakınında kiraz ağaçları. Buranın kiraz ağaçları cidden çok güzeldi. Etrafımda benimki gibi evler vardı. Biraz ileride ama yakında tek katlı diğerlerinden bağımsız bir ev vardı. Okula yakındı.
Eve girince bir duş aldım. Aklıma sürekli kütüphanede olanlar geliyordu. Utanç vericiydi. Yemeğimi yedikten sonra biraz daha kitap okuyup yattım. Yarın yeni bir okula başlıyordum. Gerçi dönemin sonunda gelen gizemli bir kızı nasıl karşılarlardı bilmiyorum. Korkuyor muyum peki ? Kesinlikle!
Buraya gelene kadar ve burada olanları -özellikle kütüphaneyi- düşünürken uykuya çoktan dalmıştım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Değil; NaLu
Fanfiction-NaLu fiction- Kütüphanede aradığı kitabı bulmanın mutluluğuyla dans eden bir kız; Zorla kütüphaneye getirilen bir erkek. -NaLu kurgusu-
