arkadaşımın abisi

part 64

Açelya'nın anlatımıyla

Balayından döndükten sonra tekrar evimize girdiğimizde bu yaşadıklarımın hayal mi yoksa gerçek mi olduğunu sorguladım.

Evlilik çok farklı bir şeydi. Çok farklı bir hayata atılmıştım. Evlilik korkulucak bir şey değildi, kendi evimdeyken yaptığım ev işlerini evlendikten sonrada yapıyordum beni zorlayan bir şey yoktu.

Şimdi ise alper işe gitmek için hazırlanıyordu, bende yatakta yatmış onu izliyordum. Alper kemerini takarken bana sırıtarak göz kırptı. Evlenince ayrı bir karizma geldi gözüme.

Yanıma gelip dudaklarımdan öptü içi gider gibi baktı yüzüme, "seni seviyorum" dudaklarına bakarak "bende seni seviyorum" dediğimde tekrar öpmüştü. Elini pikenin altından sokup kalçamı sıktığında inledim.

Alper son olarak boynumdan öpüp odadan çıktı, bende yolcu etmek için peşinden gitmiştim.

Alper gittikten sonra kendimi tekrar yatağa attım, yorgundum. Alper gece yine rahat durmamıştı ve çok geç yatmıştık.

Gözlerimi tekrar kapattığımda bir kaç saatliğine uykuya dalmıştım.

10:23

Gözlerimi açtığımda saatte baktım. Ablama mesaj atıp "kahvaltı etmediyseniz geleyim mi?" Yazdığımda ablam sadece "gel" demişti.

15 dakika içerisinde hazırlanıp evden çıkmıştım. Taksiye binip annemlere gidiyordum, ehliyetim yoktu.

Eve geldiğimde abimi görmeyi beklemiyordum abim "hoş geldiniz gelin hanım" diyerek kollarını açmıştı.

Sıkıca sarıldım, ablam gelip beni zorla abimin kollarından aldı "bende özledim bebeğimi" diyip sarıldı.
Bu evde ne kadar sevenim varmış...

Kahvaltıya geçtiğimizde annem tabağıma bir sürü şey koyuyordu ablam ağzıma börek tıkıyordu abim ise iş yerini anlatıyordu.

Ablam bir anda "balayı nasıl geçti?" Dediğinde masadaki herkes susmuştu. Abime yandan bir bakış atıp ablama ters ters bakışlar attım.
Benimle uğraşmanın verdiği keyifle sırıtıyordu.

Abim "salak salak sorular sorma, evlenmesini daha kaldırmış değilim"

Ablam kahkaha attı.

Annem "susunda düzgünce kahvaltınızı yapın" dediğinde ablam kafasını salladı.

Ablam "ben bu gece evde değilim" abim göz kırptı, nereye dercesine, ablam "kocam ay pardon mert beni almaya gelecek" abim "nereye?"

Ablam omuz silkti "söyleyimde bas mekanı" abim göz devirdi "10'dan önce evde ol" ablam evet diyerek geçiştirdi.

Asla abimi dinlemeyecekti.

Cansu'nun anlatımıyla

Mert'le el ele tutuşarak sahilde dolanıyorduk, yolda gördüğüm baloncuya bir bakış attım. Merte döndüğümde bana bakıyordu "alalım mı?" Kafamı salladığımda gülümseyip elini omzuma attı.

Baloncunun yanına gidip bir tane kalpli balon aldım, mert sayıyı 5'e çıkardı. Baloncu 5 balonuda birbirine bağladı.

Balonlara doğru baktım, baloncunun yanından ayrılırken "neden 5?" Diye sordum mert saçlarımdan öpüp "uğurlu sayın 5" dedi.
Bunu hatırlıyor olması beni şaşırtmıştı, beklemiyordum.

Uzun bir süre yürüdük, hava kararmaya başlıyordu, tam o sıra karşımızdan demir geçiyordu. Yanında bir kız vardı, bizi gördüğünde resmen kitlenmiş bir şekilde bakmaya başladı.