Bir Beyaz Frezya

Hırsın Getirdiği Farkındalık

bir beyaz frezya'yı bazı sebeplerden dolayı kaldırdım ancak şimdi yeniden yayınlama kararı aldım. bu bölümden öncekiler eskiden yayınladığım bölümlerdi. yani asıl şimdi başlıyoruz ;)

💎

12. Bölüm: Hırsın Getirdiği Farkındalık

The Neighbourhood, Leaving Tonight

Gracie Abrams, Free Now

"Bu gece gidiyorum."

💎

Kulaklıklarımdan son ses yükselen Rihanna enerjimi yükseltirken aynı zamanda sözleri de mırıldanmadan edemiyordum. Çantamdan anahtarımı çıkartacağım sırada posta kutusunun üzerine yapıştırılmış not kağıdı çekti dikkatimi.

Üzerinde 'bir yeni mesajınız var' yazıyordu. Kağıdı hızlıca çekip posta kutusunu açtım. İçinde küçük bir zarf duruyordu. Vakit kaybetmeden bu sefer çok da özen gösterilmemiş kartonu yırtıp içindekine ulaştım. Sert bir karttan yapılmış not vardı.

Henüz menajerine çiçekleri atmaması gerektiğini söylemediğini umuyorum. Yoksa bugün gönderdiğim mor frezyaları çöpte görmemin başka bir açıklaması olamaz Hazal. Oraya göndermemden rahatsızsan eğer evine de gönderebilirim. Cevabını bekliyor olacağım.

Sevgilerle,

Galen.

Sinirle elimdeki zarfı buruşturup çantamda kalan anahtarı çıkarttım ve eve girdim. Galen'in esprisi neydi bilmiyordum ancak yavaş yavaş benimle kafa bulduğunu düşünmeye başlamıştım. Bu yüzden üzerimi değiştirmeden odama çıkıp bir kağıt ve kalemle işe koyuldum.

Sana güvenene kadar o çiçekler çöpte olacak Galen.

Nefretlerle,

Saye.

Notumu yazdığım kağıdı katlayıp çabucak posta kutusuna yolladıktan sonra fitnessdan geldiğim için salondaki koltuklardan birine yorgunluktan çöktüm. Ardından gözlerimi kapatıp uykumu alacağımı düşündüğüm sırada çalan kapı buna engel oldu. Muhtemelen Han'dı. Çünkü arka bahçedeki anahtar artık evdeydi ve gizlice girme şansı yoktu. Onun geldiğini düşünmek yüzümde hafif bir gülümsemeye yol açarken kapıya da varmıştım.

Ancak açtığımda gördüğüm kişi Han değildi. Koşmaktan neredeyse nefesi kesilmiş Leyla'ydı. "Leyla?" Bir şey demeden içeri girince kapıyı ardından kapatıp "Bu ne hal? Bir sorun mu var?" diye sordum. Elini saçlarından geçirirken çoktan salona geçmiştik. "Gece," dedi. "Simay'la mesajlaşıyordu. Simay'ın mesajında Haldun adının geçtiğini görünce telefonunu kapıp buraya kadar koştum." Kaşlarım derinden çatılsa da gülmemek için kendimi zor tutuyordum. "Ne yaptın ne yaptın?" Omzunu silktikten sonra elindeki telefonun ekranını bana doğru çevirdi. "Ve hiç kapanmamasını sağladım."

Telefonu elinden dikkatlice alıp koltuklardan birine geçtim ve bugünkü mesajlaşmalarının en başına gittim. Bu çok sürmemişti bu yüzden hepsini baştan sona okudum.

Gece:
Beni arayıp durma. Saplantın yüzünden birini öldürecektin! (13.20)

Simay:
Kendimde değildim Gece. Hem o ölse çok umurunda olacaktı sanki. (13.20)

Gece:
Tabi ki de umurumda olacaktı ahmak. Hazal'ın bir zamanlar arkadaşım olduğunu biliyorsun değil mi? Üstelik onunla senin yüzünden küsmüşken... (13.20)