"The truth may hurt for a little while, but a lie hurts forever."
'Likas nasa tao ang pagsisinungaling, whether para sa pansariling kapakanan o para sa ibang tao. I on the other hand it becomes a habit. Normal na sa 'kin ang ganyang senaryo, I lie and smile. Ayaw ko rin kasi ang makaabala pa its better this way.'
**
Pasukan na naman. Gagawa na naman ako ng isang larawang hindi ako at iyon ay ididikit ko sa 'king mukha. Marahil siguro kaya ko to' nagagawa ang magsinungaling dahil lie is just a normal thing for me.Naguilty man ako wala nay un sakin.
I'm a freshman sa isang unibersidad malapit lang sa 'ming bahay at Hotel Restaurant management ang kinukuhang kong korso. Sa mga una kung pananatili sa eskwela Maraming nagsasabi na killjoy ako kahit pangalawang semester palang kami ay ganun na ang impression nila sa akin. Pakialam ba nila. Mind your own business. Napilitan lang akong kuhain ang korso na ito.
Nagsimula na ang pangatlo naming subject. Habang kumokopya ako ng nakasulat sa pisara. Nahagip ng aking mata ang isang lalaki. Syems! ano nga ba ang pangalan niya? Hindi ako magaling magkabisa ng pangalan ng tao pero kilala ko siya sa mukha dahil lagi ko siyang nakikitang dumadaan sa tapat ng bahay namin.
Nagulat ako ng bigla itong ngumiti sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay. The fudged.Anong problema nun at bigla na lang ito ngumiti sa akin. Umiling na lang ako at ipinagpatuloy ang pagususulat. Then, the day goes by at hindi na nga niya ako tinantanan ng ngiti. Peste! Hindi ko alam kung nangiinis ba siya oh sadyang baliw lang.Napailing na lang ako.
Hindi naglaon ay makasanayan ko na siyang ngumingiti sa akin. Hindi ko alam kung bakit ay hinayanaan ko siyang ngumiti sa 'kin pwede ko naman siya sabihin na itigil na ang ginagawa niya. Ang gulo.
Isang araw parang may kakaiba ngayon. Bihira lang ako maging ka-aware sa paligid ko. Wala ata si smile guy. Ano kaya ang nangyari doon? Buti at walang practicum kundi patay siya panigurado.
Teka—ba't ako nagalala he is just someone in my class bakit ba ako nagre-react ng ganto? Erich kelan ka pa naging interesado sa mga ganyang bagay?
Kinabukasan ay na late ako ng kaunti buti na lang at umalis ang professor namin para may kuhain sa faculty room.Save by the bell! Napansin ko nag-iba ang sit plan? Napabuntong hininga na lang ako nakita kong nasa dulo nakaupo si Mr. Smile guy. At katabi nito ang bakanteng upuan. No choice ako at umupo ako sa tabi niya.
"Baliw kasi yung si Sir eh naisipan na palitan ang sitting arrangement natin sa harap daw ay yung mga hindi daw nakikinig at yung mga active sa klase ay sa likod."
Wait ako active? Kelan? Ang tangi ko lang naman na ginawa ay makinig at magsulat sa notebook ko.
"Ah ,ganun ba?"
Napahawak siya sa batok niya "Yeah, ganun na nga"
At nagkaroon ulit ako ng katahimikan. Buti naman at hindi na niya ako ginugulo. Nagsimula na ang klase nahagip ng mata ko ang mukha niya at tumingin sa akin pero may bakas na dito ng kalungkutan. Hindi na ito ngumingiti di' na gaya noong mga nakaraang araw.
Gusto ko sana tanungin kung okay lang siya.
Naisipan kong magsulat sa kapirasong papel.
'Okay ka lang ?"
Sabay abot ko sa kanya yungpapel halatang nagulat siya pero tinanggap parin niya ang papel.
Nakita kong magsualt din siya doon at inabot sa akin ang papel at nakita kong ngumiti siya.
BINABASA MO ANG
White Lie
ChickLitLie.Pagsisinungaling. Pagtakip sa katotohanan. Pagtago sa totoong nararamdaman. Sometimes Lying is not being a bad person. Sometimes it just had to be done that's all.