𝑶𝒑𝒊𝒂 /𝑯𝒚𝒖𝒏𝑳𝒊𝒙

1

Felix

Sabah çalan alarmımın sesiyle uyandım, alarmı kapatıp yatakta uzanarak tavanı izlemeye başladım.

Normalde alarmdan hemen sonra annem gelir beni kahvaltı için çağırırdı fakat şimdi o yoktu ve bende bir umut uzanıp bekliyordum belki gelir beni çağırır diye ama koca evde sessizlikten başka birşey yoktu.

Ağlamamak için yataktan kalktım ve etrafıma bakındım ev çok fazla sessizdi, ve bu çok can sıkıcıydı.

Yataktan kalkıp banyoya girdim banyomu yaptıktan sonra dolabıma yöneldim, bugün bu evde son günümdü üstümü giyip valizimi toplayıp gitmem gerekiyordu her ne kadar gitmeyip burda annemin anılarıyla kalmak istesem de kirayı ödeyecek param yoktu ve bende çok uzaklarda yaşayan üvey abimin yanına gitmek zorundaydım, tabi onun bundan haberi yoktu.

Düşüncelerden çıkıp üstümü giymeye başladım altıma koyu mavi bol bir pantolon üstüme ise beyaz oversize bir tshirt giyip pantolonumun içine soktum.

Hiç kendime özenecek halim bile yoktu bir haftadır ruh gibiydim resmen.
Saçımı basitçe tarayıp kahküllerime şekil verdim, biraz makyaj yapıp beyaz hırkamı aldım ve üstüme giydim.

Uçağa daha çok vardı valizimi rahatça toplayabilirdim. Bütün kıyafetlerimi bir valize koydum makyaj malzemeleri mi de bir cüzdana koyup valize attım şarj aletim falan derken bütün eşyalarımı çoktan toplamıştım, sonrasında annemin odasına gidip birtane annemin  tshirt'ünden aldım odaya son kez bakıp çıktım ve kıyafeti valizime koyup kapattım.

Ayağa kalktım ve valizimi aşağı indirip kapıya bıraktım ayakkabıları mı giyip çıktım artık gitmem lazımdı uçağı kaçıramazdım sonuçta değil mi?

Valizimi çeke çeke merkeze kadar gittim
Bir taksi çevirip bindim ve gideceğim konumu söyledim ardından yola koyulduk zaten.

...

Taksiciye parasını verip indim arabadan valizimi de alıp uçağa doğru gitmeye başladım. Uçağa gelince bindim ve kendi koltuğuma gidip oturdum kulaklıklarımı takıp müzik açtım ve gözlerimi kapattım.

Biraz zaman geçtikten sonra havalandığımızı anladım gözlerimi açıp dışarıyı izlemeye başladım daha yeni havalandığımız için pek yüksek değildi ama genede izliyordum.

Uçak tamamen yükselince içimi bi korku basmaya başladı normalde yanımda annem olur elimi tutardı ama artık yoktu tek başıma idare etmeyi öğrenmek zorundayım sanırım.
Bir süre sonra uyuya kalmıştım ve gözlerimi açtığımda artık iniyorduk yavaş yavaş bi oh çekip sakin kalmaya devam ettim bir kaç dakika sonra uçak inmişti bende uçaktan inip valizlerin olduğu yere giderek valizimi aldım ve tekrar bi taksi durdurarak ismini bile bilmediğim üvey abimin evinin konumunu verdim.

Annem ne olur ne olmaz diye konumunu vermişti ve iyiki de vermiş diyorum yoksa sokakta kalırdım sanırım, isminide söylemişti ama umutmuştum.

Yol baya uzun sürdü tabi ben düşüncelerle savaşıyordum, acaba abim neden bizimle yaşamadı, o nasıl biri, yakışıklımı, kaç yaşında falan filam.

Sonunda geldiğimizde arabadan inip valizimi aldım ve karşımdaki müstakil eve bakmaya başladım. Oldukça güzel görünüyordu üvey abim sanırım zengindi.

Eve ilerleyip kapının önünde durdum içimi bir telaş basmıştı çok çekiniyordu şu an  zile basmakla basmamak arasında kalmıştım ve acayip kötü hissediyordum sonuçta daha imce görmemiştim hep benden saklamışlardı onu nedenini bilmesemde böyle oldu.

Sonunda cesaret edip zile bastım ve tedirginlik içinde beklemeye başladım soğuk terler atıyordum, korkuyordum.
Bir kaç dakika sonra kapı açıldı açan kişi benden uzun sarı saçlı beyaz tenli dolgun dudaklı yakışıklı bir beyefendiydi ama çok soğuk bakıyordu gıcık değildir umarım.

Diye düşünürken adam konuşmaya başladı

-hey sen kimsin?

...

Bitti ilk bölümü yazdım çok şükür biraz kısa oldu ama yapcak birşey yok bukadar yazabildim bir sonraki bölümleri daha uzun yazarım. Umarım beğenilir baiii