Çok yakında ağaçlarla kaplı bir ada görüyordum neredeyse yatla arasında yirmi metre vardı ve yat diğer tarafa giderek benden uzaklaşıyordu araz yerden kalkmadan olabildiğince uazaklaşmam lağzımdı adaya ondan önce ulasırsam aklımdaki planı uygulayıp kurtulabilirdim
Var gücümle yüzmeye başladım "benden kaçabiliceğinimi sanıyosun gece elbet gün biter ve ben sana ulaşırım sen bir döngünün içindesin sonu belli olan bir döngü hep bana döndüğün bir döngü" sen öyle san it herif
Adayla aramda bir metre kala tam tahmin ettiğim gibi yat bu tarafa doğru geliyordu ve bir işi suya daldı "adada da güzel vakit geçire biliriz" karaya elim değmişti sonunda kendimi yukarıya çektim
"Seni öldürücem eğer kurtulmak için bunu yapmam gerekiyorsa çekinmeden yaparım" henüz kim olduğumu bilmiyordu yaptıklarımdan haberi yoktu GA henüz derin uykudaydı eğer o uyanırsa uzun süre durdurulamazdı
Ağaçların arasına daldı Gece hızla adanın ağaçların en sık olduğu yere gidip birinin en tepesine kadar tırmandı içindeki kandan ve vahşetten beslenen GA'nın ilk kez bu kadar sakin olduğunu farketti yıllar sonra neden ilk kez ortaya çıkmmamakta bu kadar kararlıydı
Sanki o geceyi uyarıyordu bir şeylerden uzak durması için , yıllardır sayısız ölümün Kılıcı olan GA savaşmayı reddedip geceyi yanlız bırakmıştı
"Gece Gece Gece Adalı bu kadar aptal olduğunu bilmiyordum heryeri denizlerle kaplı bu küçücük adada benden nasıl kurtulucaksın
Amacım zaten kurtulmak değildi seni buraya yanlız çekip cesedini çiğnemek ti ama bunu sadece GA başara bilirdi GA ise bana ihanet etmeyi seçti
Kendi kendimi motive etmeye başladım "Sakin ol gece sakin ol GA'da zaten sensin o yapabiliyorsa sende yapabilirsin git ve öldür onu git ve öldürr"
Sonunda araz tepesinde beklediğim ağacın altına yaklaşmaya baslamıştı atalyabiliceğim mesafeye geldiği an arkasına atlayıp belinden silahını aldım ve kalbine doğrulttum
Neden bunun yaptım bimiyorum ama ilk kez silahı birinin kalbine doğrultmuştum tüm cinayetlerimde gece gider yerine GA gelirdi bu sefer gelmedi, kafanın sol tarafına sekiz sağ tarafına bir kurşun yerine o silahı kalbine doğrulttum.
Polis ekiplerinin peşinde olduğu tüm ülkenin korktuğu seri katil ilk kez bir cinayette kan dan zevk almak yerine saklanmayı seçmişti son ana kadar
"Benimi arıyordun" "sen nasıl gözlerin rengi değişti ama imkansız kırmızı oldu" "aa farketmemişim hoş geldin GA" "sen iyi deyilsin" "son sözün bunu normalde yalvarırlar ama sen bilirsin"
Elim tetik teydi ama basamıyordum bir güç parmaklarımı yapmaması gerektiği konusunda uyarıyordu kendimi olabildiğince zorladım olmuyordu silahı indirdim
Kaçabilirsin kaçman için sana bir dakika yerinde olsam bu adaya bir kaç ay geri dönmezdim çünkü bazen GA kontrolden çıkar anlata bilmisimdir umarım
Araz Arda Yıldız'ın anlatımıyla
"Kaçmak ???? Hiç bana göre deyil
Yavaşça yaklaştım ona dudaklarımı dudaklarına hafifçe dokundurdum güzle bir öpücük bıraktım o öpücük aslında bir özürdü
Gözleri normal haline dönmeye başladı elimi sırtına götürdüğümde bıçağı hızlıca hem bayılmasını sağlıyacak hemde öldürmiyecek bir yere sapladım
Dudaklaım hala dudaklarındaydı elimden kutlamaya çalıştı sırtındki bıçağa çevirdim birazdaha çevidim sonunda kollarıma yığıldı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1 saat sonra ilahi bakış açısı
Labirent en hızlı şekilde ulaştırmıştı araz onu sırtımdan bıçakalmıştı onu daha bebekken ona hayat veren kadını sırtından bıçaklamıştı kabini aldığı kadını gözünün önünde dikiyorlardı
2 gün önce
Arazın canı ikinci kez acıdı ilki babasının ölümündeydi ikincisi ise az önce geceye işkence ederkendi sebebini bilmiyordu ama onun canını yaktıkça kendisi daha büyük acı çekti
Tabi anlayamamıştı başta, canının yanmasının sebebini babasına bağladı yine çünkü o gün gelmişti babası ofisteki kilitli kasayı iki yıl sonra açmasını söylemişti ölmeden önce ona bıraktığı son mektupta
iki yıl sonra gitti babasının ofisine kasanın başına oturdu bir sigara yaktı araz sadece ölmek istediğini düsünürken içerdi sigarayı
Açtı kasayı uzun bir mektup çıktı
" Araz Ardam oğlum sana yıllarca anlatmadığım şeyler vardı eğer sen bu yazıyı okuyorsan ben ölmüşüm dür sen doğduğunda kalbin çok yetersizdi bir kaç yıl dayanma ihtimali vardı san uygun bir bebek kalbi aramaya başladık lakin 3 yılda bulamadık tam umutsuzluğa kapılmıştım ki çocukluk arkadaşım yıllarca ortaklık yaptığım Semih Adalı "yardım edebileceğini söyledi yapay organ yapımı ile uğraştıkalrını ve kalbi birkaç insanda denediklerini işe yaradığını çok maliyetli olucağını ve yaşayan birinin kalbine ihtiyaç duyucaklarını söyledi" başta şok oldum ama anlatınca mecburen kabul ettim onların elde edebildiği teknolojiye göre bir hastanın kabının yarısıyla yapay kabı birleştirip diğer hastaya nakletmeleri gerekiyordu kalbinin yarısını aldıkları çocuga ise yapay kalbin bir diğer parçasını ekliyeceklerini anlattı kabul ettim ama senin kan gurubuna uyumlu bir kalbin yarısını nasıl bulucağımızı sordum "benimde bir yıl önce kızım oldu kan gurububu senin oğlunla uyuyor kontrolnettirdik önce kalplerinin birbirine uyduğu tespit edildi ben senin çocuğunu kurtarmana ayardım ederim dedi" ve sen o kızın kalbinin yarısını taşıdığığın öğrendiğinde ne yaparsın bilmem ama o kızı bulursan dikkat et taktıkları yapay kalp farklıydı sanki kızı kontrol edebilmek için takmışlardı o kalbi o kızı koru"
Şimdiki Zaman Gece'nin anlatımıyla
Sırtımdki yoğun acıyla çığlık atarak uyanmıştım birisi beni canlı canlı dikiyordu zihnim biğuluydu sesler garip geliyordu gözlerimi açıdan sıkıyordum sesler birazdaha netleşmeye basladı
"Narkoz vermedinmi aptal herif" "efendim baygındı bi daha uyanamama ihtimalai olduğu için narkoz vermemiştim zaten dikiş bitti bir tek pansuman kaldı
"Çık dışarı kalanını ben hallederim" "emredersiniz efendim"
Az önce beni sırtımdan bıçaklayan adam pansuman yapmaktan bahsediyo "hayırdır iyilik tanrıçamız bu sefer neremden bıçaklamak istersiniz" yine gülmeye basladım "biliyormusun hayatımda birçok şerfsizin onu oldum ama ilk kez senin kadar şerefsizini tanıdım"
Yavaşça bana doğru yaklaştı üstündeki tişörtte benim kanlarım vardı benimse üstümede eşoftmanım dısında hiç bir şey yoktu yüz üstü yatıyordum bir sürede böyle olucak gibiydi ellini sırtımdaki yaralara gitti hepsini tek tek okşamaya başladı neredeyse on yasımdan beğri oluşan yaralarımı tek tek inceledi en son kendisi açtığı yaraya dokundu ki ben daha fazla dayanamdım ve tekrar bayıldım
Çığlık sesleriyle uyandım genelde hep bu uyandığım çığlık sesleri kendi sesim olurdu ama bu başkasından geliyordu bu kabusları en iyi ben bilirdim ve o kişiye yardım etmem gerekiyordu
Ayağa kalkıp kapıya gittim sırtımda çok yoğun bir ağrı vardı odamdan çıktım hiç birşey yokmuş gibi davranan birkaç gerzeği gördüm "duymuyomusunuz la yardım etsenize gidin uayandırın kabus gördün diyin adama"
"Sen yenisin sanırım patron arada böyle kırizlere girer ona yardım etmeyi hepimiz denedik ama hiçbir zaman başaramadık boşuna uğrasma derim odası şurası" benim çıktığım odanın yanındaki odayı işaret etti olabildiğince hızlıca o odaya girdim
Araz ayaktaydı duvara vurarak deyişik sesler çıkartıyordu bir şeyler mırıldanıyordu ama hiçbiri anlaşılmıyordu uyur gezer gibiydi
Yanına gittim "araz uyan araz hepsi rüya gerçek deyil arazzz" uyanmadı sarıldım arda hepsi geçti ben burdayım sorun yok hepsi geçti korkma uyan hepsi kötü bir kabustu arda uyan" uyandı nefes nefeseydi ,duvara sırtını yaslyarak oturdu yanına oturdum "teşekkür ederim gece"
"Analtmak istermisin kabuslarını bende görüyorum sık sık alışkınım yani"
"Babam her kabusumda onu öldüren şerefsiz tekrar tekrar öldürüyo her kabusumda intikam almaya çalısıyorum alamıyorum işlence çekiyorum hep bunlar oluyor başka birşey olmuyor alıştım artık peki senin kabuslarında ne oluyor"
"Öldürdüğüm adamların çocukları onları öldürürken görüyor ve benden intikam almaya çalışıyor"
