§²

23 6 29
                                    

Felix, polis karakolunda 'tanık' olarak beklerken, yanında oturan polis memuruna baktı  "Arkadaşların birinin sizlerin fotoğrafını çektiğini gördüklerini söylediler. Bize biraz bilgi verebilir misin?" Felix bir süre düşündü, sonra başını salladı ve olayı anlatmaya başladı: "Tek başıma oturuyordum ve biri dikkatimi çekti, sonra elindeki kamerayı gördüm. İlk başta hiçbir şey söylemedim, ama aniden öfkelenerek bir açıklama istemek için ayağa kalktım, o koşmaya başlamadan önce tabi."

"Partide neden yalnızdın?"

"Benden şüpheleniyor musunuz?" Felix ayağa kalktı ve bir açıklama bile beklemeden yürümeye başladı. Katil olayı ortaya çıktığı andan beri arkadaşlarının katil şakaları ona yetiyordu ama gerçek bir şüpheye sessiz kalamazdı. Felix karakoldan çıktığında, sokaktan hızla evine doğru yürüyordu.

Felix kısa bir yürüyüşün ardından eve vardığında annesini uyandırmadan hızla odasına gitti ve kapıyı kapattı, dizüstü bilgisayarını alıp yatağına uzandı ve haberleri araştırmaya başladı. Felix haberi araştırmaya devam ettikçe katil hakkında en ufak bir bilgiye bile ulaşamayınca, kurbanlara bakmaya başladı. "Çok büyük bir bıçak olmalı.." diye mırıldandı felix, gizli yasaklı uygulamalardan paylaşılan cinayet fotoğraflarının sansürsüz versiyonunu incelerken. "ya da çok keskin"

"Veya her ikisi de.."

Felix cebinde sakladığı kağıdı çıkardı ve buruşuk kağıdı tekrar incelemeye başladı. "Öldürülenler her zaman okulda kötü olarak bilinen kişiler.." Felix çizimi incelerken aklına bir fikir gelmişti: "O zaman ortadaki katilimiz ve etrafındaki insanlar da onlar" Felix olanların farkına vararak kaşını kaldırdı, gözlerini çizimden ayırmadan, "Yani bu bir tür intikam mı?" felix kağıdı yanına koydu ve bilgisayarına okuduğu okulun adını girdi, ardından da öğrenci kısmına.

"Şimdi öldürülecek tam olarak," felix okul kayıtlarına bakarken okulda hâlâ hayatta olan ve bilinen zorbaların sayısını saymaya başladı. "12 kişi var." felix boş bir kağıt aldı ve öldürüleceğini düşündüğü kişilerin isimlerini yazdı, sonra tekrar ekrana baktı. Katilin önündeki kişilerden biri olduğunu biliyordu.

Felix kendi imkanlarıyla araştırmalarını sürdürürken, hissettiği gerginlikten bunaldığını ve sinirlenmeye başladığını hissetti, bu yüzden kalkıp biraz temiz hava almak için balkonuna çıktı. felix derin bir nefes aldı, gecenin soğuğunda esen taze rüzgarı ve havayı içine çekti, yüzüne bir ışık çarpana kadar. Felix etrafına bakındı ama kimseyi göremedi, ancak birinin yine fotoğrafını çektiğinden emindi. "Cidden bir sapığım mı var?" felix iç çekip odasına geri döndü, rahat hisettmek istediği için balkon kapısını ve perdeleri kapattı.

Felix yatağına gitti, bilgisayarını tekrar dizlerinin üzerine koydu ve araştırmaya geri döndü. Klavyede hızlıca yazmaya başladı. Merak ettiği şey çizimdeki o göz hareketiydi, arkasında ne gibi bir anlam olabilirdi ki? Felix araştırmaya devam ettikçe, sonunda o el hareketini tek gözüyle ilişkilendirmenin anlamını buldu. "İşaret parmağı ve serçe parmağın havaya kalkması şeytanın kulağı, gözü eliyle kapatılmış olması ise kötülüğe karşı suskun kalmanın anlamıdır," felix okumaya devam ederken, bir an duraklayıp bilgileri sindirdikten sonra devam etti: "Açık kalan diğer göz ise yapılan bütün kötülükleri izlemek ve bunları zihnin bir yerine yerleştirmek, yani yapılan kötülükleri unutmamaktır."

"O zaman bu bir tür intikam.." Felix fısıldadı ve çizime baktı. O göz hareketi ve resimdeki insanların parmaklarını sadece o kişiye doğrultmuş olması, katilin kötülüğün intikamını aldığını kanıtlıyordu felix için. "Bütün sırada olan kurbanları biliyorum, yani katili bulabilirim!" Felix, kurbanların isimlerini yazdığı kağıdı hızla aldı ve isimlere baktı. Hepsini aynı anda takip edemezdi.

Scream - HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin