Arkadaşlar selam öncelikle bölümde unuttuğum bir kısım vardı onu tekrar düzenleyip attım okuyabilirsiniz iyi okumalar🌸
Bade'nin ağzından;
Sabah gözlerimi nasıl açtım bilmiyorum ama yorgunluktan geri kapanmamak için zor duruyordu.
Yine ağlamıştım. Bir erkek için asla kendimi harap etmezdim ama aldatılmıştım.
Ben Yaman'a bu kadar güvenirken, onu bu kadar severken, ondan başkasını gözüm görmezken onun bana yaptığı şey gururumu incitmiş canımı yakmıştı.
Ama o hayatına devam edebiliyorsa bende edecektim. Sonuç olarak kaybeden kişi ben değildim.
Kendisi gibi ucuz insanların yanında takılsın artık umurumda da değildi.
Ben yorgunlukla gözlerimi geri kapatacakken odama hayvan gibi giren abime bağırarak"Öküz müsün abi çalsana kapıyı." Dedim peki abim beni umursadımı tabi ki de hayır.
Zaten bu abilerin hepsi hayvan ve deli oluyorlar.
Bu zamana kadar bir tane normal abi görmedim. Kardeşine nazik davranan abi varsa bana da söyleyin.
Abimin ardından Esra'da odaya girdi. Ve Konuşmaya başladı."Murat abiden ne bekliyorsun ki öküz işte. Her abi gibi." Demesiyle abimin bakışları Esra'ya döndü.
"Siz daha öküz görmemişsiniz kızım. geliyoruz size mutlu bir haber vermeye hemen hakaret hemen hakaret." Diyip bu sefer o bizi kınamasıyla şaşkınlıkla Esra'yla birbirimize baktık.
Ve bakışlarımı abime çevirip "Neymiş mutlu haberin evleniyor musun?" Dememle Esra kahkahayı bastı.
Ve abimde bana yapmacık bir şekilde ters ters bakıp konuşmaya başladı."Ben bekar ve mutluyum." Dediğinde 'sen ve bekar kalmak öyle mi?' diye imalı bakış attığımda anında göz devirdi. Ve cümlesine devam etti.
"Fakat evli mutlu çocuklu olacak olan Suat abin." Dediğinde neşeyle abime döndüm ve "Evleniyor mu?" Dedim.
Suat abi Murat abimin yakın arkadaşlarından biriydi. Ve abimde başını 'evet' anlamında sallayıp "Malesef evleniyor o yüzden akşam düğüne gideceğiz itiraz istemiyorum akşam saat 8'de hazır olun." Dedi.
Tabi ki de itiraz etmeyecektim sonuç olarak abimin arkadaşıydı ve en mutlu gününde bizde orda olmalıydık. Başımı olumlu anlamda salladım.
Ve Abimde Esra'ya dönüp konuşmaya başladı. "Sende geliyorsun ve aşırı abartılı derecede kısa elbiseler giymeyin bir sürü erkek olacak orda rahatsız olursunuz veya bir başkasının size rahatsız edicini bakışını görürüm. Arkadaşımın düğünü demem kavga çıkarırım orda." Demesiyle Esra konuşmaya başladı.
"Sana ne Murat abi." Dedi abi kısmına vurgu yaparak. Ve odadan çıktı. Ardından abimde peşinden gitmesiyle şokla onlara baktım.
Umarım aralarındaki bağ kardeşçedir çünkü abimle en yakın arkadaşımın sevgili olmasını asla istemem.
Abimde umarım Esra'ya kardeş gözüyle bakıyordur. Çünkü sevgili olsalar en ufak kavgalarında benimde aram Esra'yla bozulurdu.
Taraf seçmem gerekirdi ve ben bunları asla istemiyordum. Tek dostumu da kaybetmek istemiyordum.
Ben arkalarından öylece bakarken onlar kısa bir tartışmaya girmişti bile. Daha sonra abimle bu konuyu konuşacaktım.
Esra'ya karşı mesafesini korumasını isteyecektim. Tabi beni yanlış anlamasından da korkuyordum.
Ve daha fazla dayanamayıp balkona çıktım. Rahat bir nefes almak için. Öylece dışarıdaki insanları izlemeye başladım. Daha sonra el ele bir çift gördüm. Çok mutlulardı.
