Let's fix it

✨23✨

"mesti awak fikir saya bodoh kan sebab menangis" kata auliya apabila sudah reda dari traumanya

"tak lah, siapa ii pun mesti akan sedih bila dihina macam tu, kita ikhlas bagi hati kita dekat dia cintakan dia tapi dibalas macam tu, siapa je tak sedih kan" balas lelaki itu

"sebabkan dia lah saya trauma sampai sekarang" kata auliya mengesat air matanya

"boleh saya tanya awak something?" pinta aiman takut ii

"hm"

"kenapa awak tak tinggalkan je dia waktu dia curang for the first time tu? I mean like, kenapa awak baru nak tinggalkan bila dia curang kali kelima?" soal aiman ingin tahu 

"saya dah cuba tinggalkan dia waktu kali pertama dia curang, tapi sebabkan saya masih kat sini jadi dia asyik datang rumah dan terus pujuk saya untuk bagi dia peluang, selagi saya tak bagi dia peluang, dia akan duduk depan rumah saya sampai saya bagi dia peluang, saya terpaksa bagi sebab saya taknak ayah tahu, ayah anti sangat kalau dia dengar saya ada boyfriend, time tu kan muda lagi, baru habis sekolah, jadi saya takut ayah tahu sebab tu saya bagi dia peluang, sampai la peluang yang keempat. saya bagi je peluang walaupun saya tahu perangai kaki perempuan dia tu, takkan berubah dan akan berulang lagi dan lagi" luah auliya panjang lebar

"then bila saya dapat tahu yang saya diterima masuk ke university, saya seronok sangat, bila saya masuk je university, saya tertunggu ii bila dia nak curang, hari ii saya tunggu benda yang akan kantoikan kecurangan dia sampai la one day, terkantoi juga, at that time juga saya tinggalkan dia, mungkin dia marah sebab dia tak boleh nak buat saya bagi dia peluang macam dulu, sebab saya dah takda kat rumah, dia pula taktahu kat mana tempat saya belajar sebab dia tak pernah ambik tahu pasal pelajaran saya, sebab tu la kot dia hina saya macam tu" luah auliya lagi

aiman yang mendengar luahan lelaki itu mengangguk faham. wajar la dia lihat auliya trauma seteruk itu.

"lepas dari tu, kami tak pernah terserempak, jadi saya takda peluang untuk lepaskan segala yang terbuku yang hati saya ni, hari ni, saya lepaskan semuanya, saya cakap apa yang saya nak, biar dia tahu, saya tak selemah yang dia fikir" sambung auliya

"saya bangga dengan awak auliya, dalam marah awak mampu kawal lagi perasaan awak, awak tak berkasar pun dengan dia, awak cuma luahkan segala yang terbuku je" puji aiman

"kalau ikutkan hati saya, nak je saya tampar muka dia" 

"kenapa awak tak buat?" soal aiman

"sebab saya tak dibesarkan macam tu, ibu ayah saya  cakap sentiasa buat baik dengan orang dan jangan buat apa ii yang boleh cipta dendam orang pada kita" balas auliya tersenyum

tersentuh hati lelaki itu mendengarnya. 

"auliya maisarah" 

"hm" sahut gadis itu

"semoga awak cepat sembuhkan luka di hati awak, saya akan cuba bantu awak sembuhkan segala luka dan parut yang ada di hati awak" kata aiman menatap dalam mata gadis itu

auliya mengangkat keningnya tanda tidak faham.

"saya harap luka awak cepat sembuh supaya awak boleh buka hati awak untuk saya" jelas aiman

terkelu lidah gadis itu. 

"auliya, pertama kali saya nampak senyuman awak malam tu, hati saya berdebar, sampai sekarang pun bila nampak senyuman awak, hati saya masih berdebar, pertama kali saya nampak senyuman awak, saya nekad untuk kenal awak dengan lebih dalam, saya teringin nak kenal siapa sebenarnya perempuan yang ada senyuman semanis dan mampu buat aku berdebar tu eh, macam mana orangnya eh? dan bila saya dah kenal awak, saya..jatuh cinta" jujur lelaki itu