2.Bölüm

117 9 2
                                    

Sonra genç adam eve döndü ve micheal'ın yanına geldi ve 

-'İyi misin' Dedi

Micheal 

-'İyiyim ' Dedi

Aradan 2 gün geçti ve Micheal'ın babası Miceheal'ın annesini gördüğünü söylemek istedi ama kendi kendine şöyle dedi 

Micheal onu unutmuştur ben en iyisi hatırlatmayayım dedi ve söylemedi micheala ertesi gün micheal annesini rüyasında görmüş ve annesi ona şöyle demiş 

-'Ben yaşıyorum Ölmedim'diye söylemiş 

Micheal birden irkilerek yataktan fırlamış 

Bu gördükleri bir rüyaydı ve korkmasının hiçbir anlamı yoktu . Uzun bir yaz tatilinden sonra nihayet okul açılmıştı . kızlar rengarenk giyimişler erkeler ise lacivert pantolon ve beyaz gömlekle okula gelmişlerdi . Angela koşarak Mihael in yanına geldi ve

-'günlerdir seni göremiyorum nerelerdeyiz yoksa küstükmü'Dedi

Michael

-'Bu günlerde kendimi çok iyi hissetmiyorum sürekli rüyalarımda annemi görüyorum

Angela

-'Annen öldü artık kabullen bu senin suçun değil ' Dedi 

Zil çaldı ve çocuklar koşarak okula girdiler ilk dersleri geometriydi o sene Micheal kendisini sürekli rahatsız eden Arthurla aynı sınıfta okumak zorundaydı daha ilk derste kendisini rahatsız etmeye başlamıştı bile arka sıralardan silgi,kağıt ve kalemgibi şeyler atıyordu Micheal çok sinirlendi ve arksına dönüp Arthura bakmsıyla birlikte sınıfın camları birden kırılıverdi sınıftaki öğretmen ve öğrenciler şok olmuşlardı Arthur Micheala döndü ve

-'Büyücü byücüsün sen ' diye bağırdı

Micheal koşarak sınıftan çıktı ve okulun tuvaletine saklanıp ağlamaya başladı annesi yanı başındaydı ama o onu yne göremiyordu . Okulun müdürü babasını okula çağırmıştı bir sürü nasihat verdikten sonra

-'Kesinlikle bir açıklaması vardır bu olayın ama yinede olay unutlulana kadar Micheal ın birkaç gün evde kalmasını uygun görüyorum'Dedi

Babası sessizce müdürün odasından çıktı oğlunun elini tutu ve sessizce evlerine gittiler


Küçük Bir SırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin