POV Selena:
Ik zat samen met de oude man aan tafel en hij zat alles naar binnen te werken. Ik vraag mij af waar hij vandaan komt, want hij sprak zojuist Engels en niet Nederlands. 'Sir may I ask something, where are you from?'. I'm from Canada, zei hij en glimlachte. Wat had hij een mooie lach. Hij liet mij herinneren aan mijn eigen vader. Eigenlijk mis ik mijn vader wel. Het ging niet zo goed tussen mijn moeder en hem. Ik gaf hem altijd de schuld van alles. Toch mis ik hem wel een beetje. Ook heb ik mijn broertje en grote zus niet lang gezien. Hoe zouden zij er nu uitzien? Ik was er wel een beetje nieuwsgierig naar, maar ik heb ze al zolang niet meer gezien. Het zou een beetje raar zijn als ik ze nu zou opzoeken.
'Oh Canada, what place?' vroeg ik aardig terug. Hij keek mij toen heel erg verbaasd aan.
Old man
Shit, wat moet ik nu zeggen? Ik kom helemaal niet uit Canada. Zal ik gewoon maar zeggen dat ik het niet meer weet. Ze zal het vast wel begrijpen. Selena ziet er niet meer uit als een aantal weken terug. Ze had hele donkere kringen onder haar ogen en ze is ook wat vermagerd. Ik maak mij een beetje zorgen. Ik heb haar nummer nog wel dus ik zou eventueel ook nog haar vanavond kunnen appen zodat ze het niet allemaal doorheeft.
'I can't remember', zei ik heel getreurd. 'Oh, well thats weird', zei ze met een glimlachje. 'U should smile more often', zei ik. 'Shit wat zeg ik nou weer, ze mag het helemaal niet doorhebben', dacht ik hardop. 'Thank you sir', zei ze en we gingen beiden van tafel af. Ze pakte mijn lege bord en zette het meteen in de vaatwasser. 'Did you eat well?' vroeg ze en ik knikte. 'Are u staying somewhere, because if not u can stay here if you want', zei ze. 'Can I stay here, vroeg ik heel voorzichtig en ze zei enthousiast 'Ofcourse you can'. Ze gaf een rondleiding van haar huis en ze liet mij zien waar ik kon overnachten. Het was best een ruime kamer. De muren waren wit beschilderd. Aan de rechterkant van de kamer stond een bed met een klein tot middelgrote kast met 3 laden. Aan de linkerkant stond een kapstok en hing een poster van onze band. Ik vroeg voor de gein 'Who are these boys'?. 'Oh they are in a band called 5 Seconds of Summer'. 'Oh I've seen this guy, right?', vroeg ik en ze knikte. Ze keek toen een beetje verdrietig. 'What happened, is there something, vroeg ik. 'Well, yeah there is something, can u keep it a secret, since you're staying here for a while'. 'Ofcourse I can, u can trust me', zei ik. Ze klopte een aantal keer met haar hand op de grond. Dat was een seintje om naast haar te zitten. 'Well I went to australie for my internship and I've met these guys'. I have always loved the blonde one. I didn't know I was staying at his home till he came home from tour. I couldn't believe it, because I've been waiting for years to meet them and I finally did, I hugged him and it felt great, really great actually. But then there is this guy called Ashton who kissed me in the hospital when the blonde one was hospitalized. So he didn't know actually, and I still feel bad about it, because I knew he loved me. After that I had also feelings for Ashton. My mum passed away like a couple days ago. 'What u mum passed away?, Why didnt you tell me', vroeg ik geschrokken. 'Oh I mean, I feel sorry for you', zei ik meteen er achter na. "Dat ging maar net goed', dacht ik hardop. 'No it's okay, and thanks, I'm just a little bit confused because I miss Luke, I miss him alot and I think I've made a mistake by not telling him what really happened. Ik opende mijn armen voor haar en ze kwam dichterbij. Ik gaf haar een stevige knuffel. En ze liet mij meteen los, wat ik ook wel begrijp. Voor haar ben ik nu een vreemde..
JE LEEST
There is no we.. L.H Dutch fanfiction
FanfictionHerken je dat, dat je gedoemd bent met alle slechte dingen in het leven, en dat maar 1 ding je kan blij maken. Lees dan verder x