Acı heryerdeydi Yağız Ege kucağında kanlar içinde yatan sevdiğinden gözlerini bir saniye bile ayırmıyordu.Parmaklarının altında atan nabız ona yaşam ile ölüm arasındaki ince çizgiyi her saniye hatırlatmaktan geri durmuyordu.Ambulansın siren sesleri mahalleyi inletirken Yağız Egenin dilinde tek bir dua vardı."Allahım ne olur Ayçiçeğimi bana bağışla.Yaşayacaksakta beraber yaşayalım , öleceksekte beraber ölelim.Yalvarırım Allahım bu koca dünyada beni onsuzluğa zifiri karanlığa mahkum etme."
Gelen ambulans ile sağlık görevlileri hemen sedyeyi alarak Yağız Egenin yanına ilerlediler.Yağız Ege Ayperiyi seydeyeye yatırırken canının yanmasından korkacaksına dikkatli ve nazik bir şekilde yatırmıştı.Ambulans içine alınan sedye ile ilk müdahale yapıldı.Yapılan ilk müdahaleden sonra ambulans hareket etmeye başlamıştı.Yağız Ege , Ayperinin başucuna geçmiş tuttuğu eline öpücükler bırakarak saçlarını seviyordu.
"Beni sensiz bırakma Ayçiçeğim.Beni nefessiz bırakma.Beni varlığına inandırmışken yokluğunla sınama , bana bu kötülüğü yapma sevgilim.Dayan ne olursun dayan benim için bizim için dayan Peri kızım."
Ambulans hastaneye giriş yapmış doktor ve hemşirenin yönlendirmesiyle Ayperi ameliyata alınmıştı.Yağız Egenin elleri arasındaki küçük el kaybolduğunda yaşadığı boşluk hissiyle çakılıp kalmıştı.Tırnağı kırılsa canı acır diye korktuğu kadının sırtında koca bir kurşun yarası vardı.Ayakta durmakta güçlük çekerken kollarına giren kardeşlerine baktı.Sağında Feyzullah solunda ise Arda vardı.
Arda : Bırakma kendini kardeşim zor biliyorum çok zor hemde ama dayan.Ayperi güçlü kadın nelerle baş etti.Kıytırık bir mermiye mi yenilecek ?
Feyzullah: Arda doğru söylüyor kardeşim.Güçlü dur sen Güçlü dur ki sevdiğin kadın da senin gücünü hissetsin savaşmayı bırakmasın.
Yağız Ege güçlü durmak felan istemiyordu.Tek isteği sevdiği kadının gözlerini açıp ben iyiyim demesiydi.Yavaş adımlarla sandalyelerin olduğu yere ilerledi.Yığılırcasına kendine sandalyeye bıraktı.Gözleri üzerindeki kurumuş kanlara kaydı.Ardından ellerine baktı.Elleri sevdiğinin kanına bulanmıştı nişan yüzüklerine kaydı gözleri kana bulanmış yüzüğüne baktı.Oysa nişanlanırken ne kadar da mutluydu ay yüzlü sevdiği şimdi ise içeride canıyla savaşıyordu.
Ameliyathaneden çıkan hemşire elindeki torbayla Yağız Egenin yanına geldi.
"Hasta yakını sizsiniz sanırım.Bunlar hastanın üzerinden çıkan eşyalar."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun Şifası
Chick-LitAçıklama !! Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların bir...