Begonvil Sokağı Çıkmazı

18

(Uzun Zaman Önce)

Bahar, Onur ve Kaan’la birlikte geldikleri bar, gençlerin enerjisiyle dolup taşan, renkli ışıkları ve yüksek müziğiyle neşeli bir atmosfer sunuyordu. Gözleri parlayan Hazal, 19. doğum gününün heyecanıyla gülümsüyordu. Samet, onun yanında olmanın ve geceyi onunla paylaşmanın mutluluğunu yaşıyordu. 

Samet ve Hazal barın bir köşesinde oturmuş ladehlerinde ki içkileri yudumlarken; Bahar, Onur ve Kaan dans etmek için piste yönelmişlerdi. Hazal, içki kadehini havaya kaldırarak bağırarak konuştu “Bu gece en güzel gece, ben doğdum bugün,hep birlikte kutlayacağız!” dedi. Çok fazla alkol almazdı ve içtiğinde heöen sarhoş oluyordu.

Samet, gözleriyle Hazal’ı izleyerek boğazını yakan acı sıvının birazını yudumladı. 

“Evet, en güzel gece." dedi Samet, gülümseyerek. Hazal, başını hafifçe eğip Samet’e baktı. Yüzündeki mutlu ifadeye rağmen, gözleri biraz bulanıktı. 

“Sen hep böyle yakışıklı görünüyorsun." dedi Hazal cesurca,bir adım atarak Samet’in yanına yaklaştı. “Ama bugün, bugün her zamankinden farklısın. Nasıl bu kadar tatlı olabiliyorsun?”

Samet, Hazal’ın sözlerine hafif bir gülümsemeyle karşılık verdi. Bu kız içtiğinde içinden kesinlikle karşı konulması güç bir kadın çıkıyordu. Ve bu durum Samet için hiç kolay değildi.

“Sen de çok güzelsin." diye fısıldadı Samet,aynı Hazal gibi duvarlarını yıkarak. Parmakları kızın kumral saçlarında gezindi.

"Büyülü gibi bakışların." diye devam etti.Hazal’ın gözleri parladı.Samet'e biraz dha sokulduğunda admı ne kadar zorladığını bilmiyordu. 

"Yaaa...demek büyülü." dedi saçlarını savurarak. Kokusu adamın burnuna dolduğunda Samet gözlerini yumdu.Hazal dudaklarını dişlerinin arasına alıp ezerken adamın onu öpmek istediğinden br haberdi.

“Sarhoş oldum galiba." dedi kıkırdarken. 

"Ama hiiç önemli değil.Sen yanımdasın sonuçta.” kız kollarının boynuna doladığında Samet panikle ondan uzaklaştı. 

Elini nazikçe Hazal'ın beline koydu. “Sana biraz hava aldırmam gerek." dedi, Hazal’ı yavaşça barın dışındaki terasa doğru yönlendirirken.

Terasa çıktıklarında, barın gürültüsünden uzakta bir sessizlik hakimdi. Samet, Hazal’ın oturması için küçük bir masaya yöneltti ve yanında ki boş sandalyeyi çekip oturdu. Hazal, derin bir nefes aldı,biraz olsun rahatlamış görünüyordu.

“Burada daha iyi hissediyorum.” dedi Hazal, gözlerini kapatarak. “Sen hep böyle dikkatli ve naziksin, biliyor musun?”

Samet, onun söylediklerine karşılık olarak başını eğdi.

"Senin yanın sanki benim için en güvenli yer. Bir sığınak." diye devam etti kız.

"Senin mutlu olman benim için önemli.Sen iyiysen bende iyiyim." dedi Samet. 

Hazal, Samet’in yanına biraz daha yaklaştı, gözleri hafifçe parlıyordu. “Bu gece ne farkettim biliyor musun?” diye fısıldadı Hazal.

Nefesi Samet'in yüzüne çarpıyordu.Samet, duygularını gizlemek için mücadele ediyordu ama bu geceki Hazal’ın karşısında bu duygularını saklamak zor oluyordu. 

"Neyi?" diye sordu Samet.

"Senin yanında olmayı seviyorum.Burada bir sürü insan var ama ben sadece ikimizmişiz gibi hissediyorum." dedi.