My best friend

Part 1.

Πρώτη μέρα στο Πανεπιστήμιο.Ακούω το ξυπνητήρι και πετάγομαι από το κρεβάτι.Κοιτάω το κινητό μου και βλέπω πως η ώρα είναι 7 πάρα 10,πρέπει να είμαι στο Πανεπιστήμιο στις οκτώ και μισή οπότε αποφασίζω να ετοιμαστώ γρήγορα.Φοράω ένα κολλητό blue jean,με μια άσπρη κοντομάνικη μπλούζα που λέει "believe in beauty".Παίρνω την μπουκλίτικη και σγουραίνω τα μαλλιά μου.Αρπάζω την τσάντα και βάζω μέσα τα απαραίτητα και παίρνω το κινητό μου.Αρπάζω τα κλειδιά του αμαξιού που αγοράσαμε με τον niall πρόσφατα και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο του για να τον ενημερώσω πως φεύγω.Σηκώνει το χέρι του και μετά το μεσαίο δάχτυλο και μου το δείχνει.Προφανώς τον ξύπνησα ή τον τρόμαξα.Χαζογελάω και κλείνω την πόρτα σιγανά.Μετά από μισή ώρα οδηγήσεις φτάνω στο Πανεπιστήμιο "Royal Hollow".Μένω με ανοικτό το στόμα βέβαια επειδή είναι τεράστιο.Βγαίνω από το αμάξι και το κλειδώνω.Βγάζω τα χαρτιά όπου μου λένε που είναι οι αίθουσες όπου θα παρακολουθήσω τα μαθήματα.Ανεβαίνω τα πρώτα σκαλιά που με οδηγούν την εξώπορτα του Πανεπιστημίου.Μόλις άπλωσα το χέρι να ανοίξω την πόρτα,κάποιος ήδη την άνοιξε πρώτος από την μέσα μεριά,οπότε έκανα πίσω.

"Oh,με συγχωρείς δεν ήθελα να σε τρομάξω."μου είπε.

"Όχι εντάξει δεν με τρομάξεις"απαντάω.

"Και πάλι συγγνώμη,πρέπει να είσαι καινούρια εδώ έτσι;"με ρωτάει.

"Ναι εσύ;"

"Και εγώ,έχω λίγο χαθεί.Θες να πάμε μαζί μέχρι την τάξη;"

"Ναι,φυσικά"

"Elle,εσένα;"

"Jake,χάρηκα."

Φτάσαμε στην τάξη με τον Jake,αυτός έφυγε κατευθείαν να κάτσει ποιο πίσω καο εγώ κάθισα στο πρώτο θρανίο.Έριξα μια γρήγορη ματιά γύρω μου.Η αίθουσα ήταν γεμάτη.Πολύ φοιτητές σας και εμένα,ψιθύριζαν και γελούσαν.Νιώθω τόσο υπέροχα πρώτη μέρα εδώ πέρα.

"θα κάτσει κανείς εδώ;"

Σηκώνω το κεφάλι μου να δω ποιός είναι,είναι ένα αγόρι με μέλι μάτια και υπέροχο χαμόγελο.Και τα μαλλιά του είναι πολύ όμορφα.

"Helloo,σε ρώτησα κάτι"

"Εμμ τι;Οχι δεν κάθεται κανείς εδώ."

"Ωραία,τώρα κάθεται"είπε και κάθισε δίπλα μου.

Τον βλέπω ανήσυχο,μήπως να τον ρωτήσω τι έχει;Μπα άσε,θα γίνω ρεζίλι.Κάθομαι και τον χαζεύω μέχρι που γυρνάει και με κοιτάει.Το βλέμμα μου φεύγει κατευθείαν από πάνω του.Μου χαμογελάει και γυρνάει το κεφάλι του προς την πόρτα.

"Καλημέρα παιδιά,είμαι ο κ.Πιτς,εγώ θα σας διδάσκω θρησκευτικά.Πρώτα από όλα θα ήθελα να έχετε μαζί σας πάντα ένα σημειωματάριο στο οποίο θα σημειώνεται ότι σας λέω πως είναι σημαντικό.

"Χρειάζεστε κάτι συγκεκριμένο ή απλός ένα τετράδιο;"ρωταω.

Ξαφνικά νιώθω οληη αίθουσα να έχει το βλέμμα της πάνω μου.Χιλιάδες μάτια με κοιτάνε λες και είμαι εξωγήινος.Νιώθω περίεργα.Ντράπηκα λίγο,μα δεν ρώτησα κάτι το τόσο παράξενο πια.Το κουδούνι χτύπησε.Σηκώθηκα από το θρανίο διότι θα άλλαζα αίθουσα για το επόμενο μάθημα.Καθώς πάω να βγώ από την αίθουσα ακούω μια φωνή να με φωνάζει.Γυρνάω το κεφάλι μου και είναι ο...κάτσε δεν ρώτησαν πως τον λένε.