30s | tk

1. bölüm

-Bölümü şarkıyla beraber sonuna kadar okumanızı tavsiye ederim. İyi okumalar-

"Güzel oğlanım..."
Diye başlamıştım cümleme.
"... Ata binmek isteyen sen değil miydin, neden bir anda Vazgeçtin?"

Meraklı gözlerimi onun kahverengi renkle bile ışıltılı olan gözlerine çevirdim.

O ise mızıkçı tavrını bozmayıp merakımı gidermek için konuşmaya başladı.

"Ya ama jeongguk! At yakından bu kadar büyük durmuyordu. Ben buna binmek istesem düşerim ki, bacak boyum yetmiyor." Diyerek masum bakışını sergiledi...

Ah sikeyim bu yüz ifadesine asla karşı koyamıyordum.

"O zaman yardım ederim küçüğüme."

"Ama nasıl?"

Yüzüme ufak sırıtma sergiledim ve Taehyung'u çekiştirip atın yanına geldim. Tek bir kelime etmeden nasıl yardım edeceğimi gösterecektim ona, o da aynı şekilde tek kelime etmeden cevabını almayı bekliyordu.

Anlık hamle ile onu bianda kaldırdım.
O da anlamış ve hemen ata bacağını rahatça attı. Ata tam anlamıyla oturduğunu anladığında ayaklarını zevkle ileri geri sallamaya başladı.
Adeta çocuktu şuan benim için...

Masumluğu karşısında gülümsememe engel olamayıp saçlarını usulca okşadım.

"Gördün mü Taehyung, işte bu kadar basit."

"Evet sevgilim! Daha atı sürmeye başlamadım ama çok eğlenceli şuan bile."

Elimi saçından çektim ve atıma yönlendirdim. İpi tutarak yürümeye başladım. Taehyung heyecanla etrafa bakınırken ben düşüncelerime engel olamıyordum.

Acaba zaman hızlı geçti mi, Ya babam merak edip buraya gelirse, Ya yakalanırsak?

Hayır jeon, sakin ol. Bunca zaman yakalanmadınız şimdi mi yakalancaksınız?

Düşünceleri susturmak için kafamı hızlıca iki yana sallamıştım.
Azıcık zaman geçtikten sonra Taehyung'a döndüm.

"Sevgilim biraz sonra seni indireceğim ve eve gideceğiz, tamam mı?"

Kafasını olumla anlamda salladı.

Az daha süre geçti ve şimdi zamanı oldığunu düşünerek atı durdurdum.

"Ya ama jeongguk! Daha fazla devam edemez miyiz?
Lütfen! Lütfen! Lütfen!"

"Üzgünüm küçüğüm ama geç kalacağız. Başka sefere söz daha uzun olur."

Onun elinden tutarak zarifçe indirdim ve bu sefer ata ben bindim. Evin yoluna koyulduk.

Eve varınca normalinin aksine babamın gözleri merakla bakıyordu. Neden acaba? Huh kimene...

___________________________________________

Gene aynı şekilde işlemişti her şey; Taehyung'u ata bindirdim, az dolaştık, eve geldik.

Lakin babam gene bize tek kelime söylemeden derin derin bakıyordu. En sonda sessizlik bitti ve Taehyung'a yüksek sesle bağırarak emir verdi.

"O babanın yanına geç ve işinin başına koyul! Oğlumla sürekli zaman harcayim deme!"

Babam az önce benim sevgilime mi bağırmıştı, dokunmaya kıyamadığım sevgilime?

Bir şey diyemiyordum ama piç kurusuna. Anca elimi sıkıca yumruk yapabiliyordum.