Close To You || Kim Seungmin

#17

____2 hafta sonra____

Hazır olan jjapchae ye bakıp Seungmin i çağırmak için odama ilerledim. Benim yatağımı rahat bulmuş, beraber uyumamız için beni ikna etmişti. Şimdi ise öğle uykusunda olması gerekiyordu.

Yavaş adımlar ile odama ilerlerken sessizce duymaya başladığım sesler ile iç çektim. Yine mi...

Kapıyı yavaşça açtım. Ama gördüğüm titreyen beden kaşlarımı çatmama sebep oldu. Ayakta dururken eli aynı göğsüne bastırılıydı ve gözleri bembeyazdı. Ancak bu sefer titriyordu. Diğerlerinde böyle birşey olmamıştı.

Tedirgin adımlarımı hızla ona yönlendirdim. Elimi hızla omzuna attığımda ayağımın altında kayan zemin ile kendimi yerde buldum.

"Ah..."

Elimle yerden destek alırken elime yapışan birkaç yaprak ile kaşlarımı çattım. Gözlerim yere inerken kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı.

Bu çamurlu ve yapraklı zemin, benim odama ait değildi. Başımı kaldırarak etrafa bakmamla oturduğum yerde geriye doğru gitmeme sebep oldu.

Karşımda aynı filmlerden çıkmış gibi duran pelerinli ve gösterişli olan, sivri kulaklı elfler vardı. Hemen yanımdaki bedene döndüm.

Kim Seungmin. Üzerindeki koyu kırmızı pelerin, keskin bakışları ve aynı gösterişli kıyafetler...

Dilim tutulmuştu. O ise elini uzatıp kalkmama yardımcı olmuştu. Ne oluyordu burada? Başka bir evrene geçmiştik anlaşılan. Ve bu karşımızda duran elflerin hiç iyi niyetlerinin olmadığı tahmin edilebilirdi.

Seungmin in elini sıkı sıkıya tutarken bırakmayı hiç düşünmüyordum. Bu kadar çok elfle nasıl baş edicektik?!

O sırada içlerinden birinin konuşmasını işittim. Sesi alaylıydı.

"Hem ihanet, hemde bir insanı buraya getirme cesareti... Vay be! Tam da senden beklenir hareket Kim Seungmin."

Aynı anda eliyle alkış tutuyordu alaylı sırıtışı ile. Gözlerim Seungmin i buldu. Dişlerini sıktığı gerilen çene hattından belli oluyordu.

"Kapayın çenenizi! İhanet edecek bir davranışta bulunmadım ben!"

Sinirli görüntüsü canımı sıkarken elini daha sıkı tuttum. Gözleri bana dönerken ona bakıp gülümsedim. Sakin olmalıydı. Bunu demeye çalıştığımı anlamış, o da bana tebessüm etmişti.

Ardından yeniden bir elfin alaylı sesi.

"Duygusallığınız gözlerimi yaşarttı çocuklar. Merak etmeyin, ikiniz kalbinide bizzat sökeciğim."

Sözleri yutkunmama sebep olurken Seungmin adeta tıslarcasına konuştu.

"Ona zarar vermeyi aklınızdan bile geçirmeyin ödlekler!"

Bu sözler her ne kadar etkileyici olsada şuan bunu düşünemezdim. Üstelik diğer elflerin alaylı kahkahasını işittikten sonra.

"Kaçan sensin, ama ödlek biz mi oluyoruz ha!?"

Dişlerimi sıktım, bunlar cidden sinir bozucuydu. Kendimi tutamadan öne atıldım.

"Siz onun güçlerini kıskanıp onu tutsak etmeseydiniz o da orayı terk etmezdi. Asıl ödlek sizsiniz! Adi piçler!"

Sözlerim onları şaşırtırken benim konuşacağımı tahmin etmediklerini anlamıştım, ama bu onları daha çok sinirlendirmişti. Ortadaki elf bu tarafa doğru bir adım atarken Seungmin tuttuğu elimden çekiştirerek beni arkasına almıştı.

"Bir insan olan sen, nasıl bize hakaret edebilirsin ha!"

Sert sesi ile gürleyişi korkudan kalbimi hızlandırırken farkında olmadan bir adım geriledim. Sıradaki konuşan isim ise Seungmin olmuştu.

"Ona sesini yükseltme!"

Karışımızdaki adam yeniden alayla güldüğünde elini bize doğrultmuştu.

"Önce hanginizin kalbini sökeyim ha!?"

Ben yutkunurken bu sefer gülme sırası Seungmin deydi.

"Hepiniz gücü birleştiğinde bile beni buraya zor bela getirdiniz. Şimdi tek başına bana zarar verebileceğini mi sanıyorsun?"

Adam kıkırdarken elini havaya kaldırıp iki kez şıklattı. Ben ne olacağını korkuyla beklerken etrafımızda beliren yaklaşık 10 tane elf ile Seungmin e yaklaştım. O sırada adam yeniden konuştu.

"Tek başıma yapacağımı kim söyledi?"

Yeniden yutkunurken sadece Seungmin in duyabileceği bir ses tonuyla konuştum.

"Seungmin gidelim..."

Sadece ben ölsem sorun olmazdı, hatta o dünyadan, o hayattan kurtulmuş olurdum. Ancak Seungmin i kaybetmek beni korkutuyordu.

Seungmin elimi yavaşça sıkarken mırıldandı.

"Gidemeyiz..."

Ve birkez daha yutkundum...

•
dırırımm
Bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın
Öpüldünüzzzz ✨🤍✨