boşluğa mektup

119 6 32
                                    

Nakil tek kelime, 5 harf sonucu bir ömür olan sihirli bir kelime.

Hayatta sürekli bir şeylerin peşinden koşuyoruz kimi zaman bir sınavın kimi zaman bir insanın kimi zaman da sağlıklı bir ömrün. Farkettiyseniz asla bitmiyor kovaladığımız amaçlar. Elde ettiğimiz an yeni bir şeyin peşinden koşturup duruyoruz asla dur durak bilmeden. Hayat bazen koşarken tutuyor elimizden bazen de çelme takıyor en sıkı tutunduğumuz yerden. Bazıları için ulaşılması çok kolay olan şeyler için bir diğerimiz uğraşıp duruyor. Dünyanın düzeni bunu gerektiriyor.

Ben de isterdim ne istersem şıp diye ulaşmayı ama nefes almak için bile binbir çaba harcadım. Ne kadar basit bir eylem gibi geliyor değil mi kulağa. Nefes almak... Halbuki insan vücudu mükemmel bir mekanizma ve biz farketmeden türlü mucizeler oluşturuyor. Peki o mükemmel mekanizma arıza verince ne oluyor, nelerle yüzleşiyor insan? Yaşamak işte o zaman bir anlam ifade etmeye başlıyor. Yaşamak gibi bir ihtimalin yanında yaşayamama ihtimali... Belki de acısız bir ölüm dilemeyi öğreniyor insan. Ölüm dilerken bile yaşamayı haykırıyor hatta. Bu tezatlıği hala çözebilmiş değilim.

Yaşamaya aşıkken acıdan ölmeyi dilemek ne tür bir trajedi bilemezsiniz. Bilmeyin de zaten. Ömür boyu bunu anlamamınızı diliyorum sizin için.

Ben Ece Lily Soysalan nakilimi oldum 6 ay oldu, vücudum çok tatlı bir kızdan emanet aldığım kalbimi kabul etti. Artık hem kendim için hem de o kızın hayallerini her zerremde hissetmek için atıyor kalbim. Bir bedende iki ruh gibi düşünebilirsiniz. Ekstra korumaya çalışıyorum emanetimi. Emanetim somut olarak bir porselen bence. Acıyınca kırılan cinsten... Kalp mecazen mi kırılıyor sanıyorsunuz öyleyse umarım sanmaya devam edecek kadar toz pembe kırıklar uğrar hayatınıza.

Kalp gerçekten kırılıyor. Dışardan görünen bir alçıya alınmıyor belki ama içimde milyonlarca hücrem uğraşıp duruyor tamir edebilmek için. Ne olursa olsun beni her daim yaşatmaya çalışan sevgili vücudum size minnettarım.

Teşekkür ederim her şey için, hayatıma çok teşekkür ederim. Verdiği her türlü tecrübe için minnettarım. Sıra sende sevgilim. İyileşme sırası sende. Rolleri değiştik. Bu sefer ameliyathanenin önünde bekleyen benim. Umutla, aşkla, inançla burda seni bekliyoruz.

Elinden tutup yürüyerek çıkacağız buradan. Her şeye rağmen dimdik, gülerek el ele ayrılacağız bu hastaneden. Hastaneye de bok atmak istemiyorum sonuçta biz her türlü flört aşamlarımızı burada yaşadık. Ona da minnettarım. Ama yetti da artık gitmemizin vaktidir diye düşünüyorum.

Yarası yarasına denk geleni severmiş insan. Babasız büyüdüğünü neden sakladın benden? Baban hep çalışıyor sanıyordum kanserden dolayı öldüğünü niye söylemedin bilmiyorum ama sonunuz benzemeyecek sevgilim.

Sonumuz neye benzeyecek biliyor musun? Sabahın 5'indeki efil efil esen rüzgarın hissettirdiği huzura benzeyecek. Evi mis gibi saran kurabiye kokusunun hissettirdiği huzura benzeyecek. Okul sonrasındaki cuma akşamı mutluluğunda hissettirecek.

Belki de hep iyi hissetmeyeceğiz. Her zaman güçlü olmak zorunda da değiliz zaten. Güçsüz hissettiğinde de yanındaki sığınak olmaya tüm kalbimle varım sevgilim. Sert poyrazlar gelip çatacak hayatımızın ortasına. O zamanda birbirimize yaslanırız sevgilim. Birbirimizde soluklanırız. Düşersen beraber kalkarız, üzülürsen beraber ağlarız. O dağınık odaları bir bir toparlarız sevgilim.

Seni gördüğümde midemdeki kelebeklerin sonu hiç gelmeyecek mesela ya da gözünün içine her baktığımda hep deli gibi sevmek isteyeceğim o suratını. En önemlisi hep çok seveceğim seni. İncitmeden, kırmadan, dökmeden...

Kırmadan diyorum falan ama sakın beni bırakayım falan deme valla kırarım kemiklerini yapmadığım şey değil biliyorsun.

Sana ben
Bana sen lazımsın sevgilim.

                       SONSUZ SON

~final bölümü~

••••
Evet benim minnoş okurlarım bu fic'i kalbimin hayallerime çok kırık olduğu bir süreçte yazdım. Hani olurya bazen ağlayamamaktan boğazınız acır sert bir yumru oturur heh işte tam olarak hayat bana öyle hissettiriyordu. Böyle dönemelerde insan kendi hayatı dışına çıkıp soluklanmak istiyor bu benim için yabani daha doğrusu aslaz oldu. Düşüncelerimde boğulduğum noktada fic yazmaya karar verdim. Minnak çok tatlı bir okur kitlem oldu. Bölüm çok mu havada kaldı asla emin diilim🙈 ama bundan sonrası size kaldı sanki🤧 @_mvvlvvkk_ özellikle seninle yazışmayı çok çok çok sevdim. Hep 32 diş sırıtarak cevap verdim iyi ki vardın iyi ki varsın🫶🏻 Düşüncelerime, satırlarıma ortak olduğunuz her an için çok teşekkür ederim. Kalbinizde, ruhunuzda çiçekler açtıran insanlara denk gelesiniz inşallah kocaman öptüm güzel gözlerinizden sağlıcakla❤️‍🩹

Kalbimin Kırık Parçası (yarı texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin