21.Bölüm| 2 HAFTA SONRA
Feride
Bu sabah beni korkutan mutlu eden heyecanlandıran bir sabah... bugün hastaneye gidicez.... doğum yapıcam... oğlumuz gelicek...son saatlerimiz onunla...yani içimde son saatlerimiz...Ahmet hala uyuyor mu? Offf offf
"Ahmet kalk Atakan geldi.."
"Hı...Atakan...NEEE!"
"ahahah sakin ol uyan diye dedim"
"Ha Allah seni ya.. hadi kalk hazırlan"
"Ben hazırım uykucu seni bekliyoruz"
"Baştan desene be kadın "
"Dedim bile... hadi arabaya gidiyorum... sıla ve merte de haber verdim hastaneye gelicek onlarda "
"Tamam hemen geliyorum "
Doğum çantamı aldım arabaya bindim.... Ahmet gelicek üstüne Atakan gelicek off off...
45 dakika sonra
Ahmet
Hastaneye geldik... doğum odası diye bir yer vardı...o odayı mert ile süsledik..hala doktor gelmedi...bende oğluma sarıldım...yani Feridenin karnına...oda sılaya bakarak güldü
Ferideye döndüm...
"Sağ salim çıkacaksın ordan...ben ..biz sizi bekliyor olucaz...hem sana bir sürprizim var.."
"Ya neymiş.."
"Sen bi doğum yap sonra derim"
Doktor geldi..
"Hastayı yan odaya alalım kıyafetlerini çıkarsın sedyeye alıcaz "
"Tamam doktor hanım geliyorum "
Feride yan odaya gitti bizde kapıda onu bekliyorduk... kapıdan çıktı sedye ile
"Feroşum... kırmızı limonum...biz buradayız...bak doğmamış kuzeni de burda...dua edicez hep birlikte...seni çok seviyorum feroşum "
"Ahmet... Atakanı alıp gelicem söz...sizi seviyorum..bendne kurtulamazsınız geri gelicem...bende seni seviyorum ahmoşum "
"Hastayı doğuma alalım artık "
Doğumhaneye girdiler.... şimdi saatler geçmez burda ya... birden Fatma geldi yanımıza
"Ferideyi aldılar mı?"
"Evet beş dakika önce aldılar "
"Ha tamam iyi bende bekliyicem"
"Ahmet abi size çay alıp geliyorum "
"Tamam Berkay"
4 saat sonra
Saatler geçmedi ya..
"Mert saat kaç "
"7 "
"Ne zaman çıkıcak acaba"
"Bilmem knk"
Birden doğum hanenin kapısı açıldı...bir bebek sesi koridoru inletiyordu...yoksa...bu ...Atakan mı... hemşireye sordum
"Hemşire hanım...Feride doğum yaptı mı?"
"Evet onun bebeği... Dündar bebek ...demi"
"Evet evet o"
"Gözünüz aydın...birazdan Feride hanım çıkar "
"Teşekkürler sağolun "
Oğlum... küçücük elleri vardı... ağlıyordu...benim annem babam şuan yanımda yoklar...biz sıla ile beraber büyüdük nerdeyse...ama oğlumu yanlız bırakmıyıcam... minnacık ayakları vardı... gülerek banka oturdum... gözümden bir yandan mutluluk yaşları akıyordu
"Abiii ağlama benide ağlatacaksın"
"Ama ...aha... sıla ayakları çok tatlı değil miydi?"
"Evet abiiğ"
Sılaya sarıldım... umarım onun bebeğine doğar hemen...
1 saat sonra
Feride
Belim uyuşmuştu ...evet evet ...ağrımı hissetmiyordum... gözlerimi açamıyordum...ama konuşabiliyorum
"Ahmet...Ahmet...su...Ahmet...suu"
"Al feroşum iç"
Suyu bir iki yudum içtim...ablamın sesini duydum
"Deli kız uyandın mı"
"Hıhı"
Herkes güldü...abi beni konuşturmayin bu halimle rezil oluyorum ya..
Yarım saat sonra
Gözümü tam açtım artık... hafif dik bir şekilde oturdum...Atakan gelicek ti onu emziricektim..doktor geldi...
"Annesi .. oğlun acıkmış.. süt istiyor"
Gülümsedim... Atakanı kucağıma verdi....ya bu nasıl bir şey... minnacık yaa
"Yanlız odada sadece bir kişi olsun"
Hemen Ahmet konuştu
"Mert sıla Berkay çıkın siz"
"Ya abiii"
"Sıla sözü dinle "
Odadan çıktı hepsi..
Bende oğluma süt veriyordum... çok acıkmış ya..biraz canım acısa da ...alışıcam artık..
"Çok acıkmış annesi"
"Evet"
Bir süre oğluma baktım...
"Ahmet..bizmi yaptık bunu"
Güldü hafif
"Evet biz yaptık"
Kapı çaldı... içeri bir kadın girdi... peşine bir adam..Ahmet'in yüzüne bunlar kim dercesine baktım
"Baba senin ne işin var burda"
"Torunum olmuş onu görmeye geldim"
"SENİN NE AHMET DİYE BİR OĞLUN NE SILA DİYE BİR KIZIN...NE BERKAY DİYE BİR DAMADIN NE FERİDE DİYE BİR GELİNİN.
AYRICA İKİDE TORUNUN YOK! ŞİMDİ ÇIK GİT BURDAN!!""Ahmet oğlum dinle bı "
"HAYIR ODADAN ÇIK!!"
Atakan ağlamaya başladı...Ahmet çok bağırıyordu... babası ve üvey annesiymiş gelen...yeni gördüm yani ilk defa..onlar odadan çıktı
"Feride ben özür dilerim.. bağırdım..kendime hakim olamadım"
"Benlik sorun yok Atakan ağladı o kadar "
"Kucağıma alabilir miyim "
"Al"
Ahmet kucağıma aldı... kokladı...minik öptü... gülümsüyordu...
"AA Feride bana güldü bak"
"Evet"
Kim derdi ki yıllar sonra sevicem evlenicem bir oğlum olucak...hayat bu işte.. mucizelerle dolu😊
(Arkadaşlar yazarken gerçekten duygulandım ya....❤️)