I Have Found the Almond Eyes (COMPLETED)

Chapter 45

Ang Huling Kabanata

“Good morning, miss Lize” nakangiting bati ni manong guard sa entrance ng building.

We are back in manila now.

Nginitian ko lang si manong at saka nagpatuloy. The employees keeps on smiling at me while I am walking along the hallway hanggang sa makasalubong ko si Mr. Roland.

“Magandang umaga ma'am, nasa taas po si sir. Hindi pa po nagtanghalian iyon at tutok na tutok lang po sa mga papeles” salubong na ani nito kaya napakunot naman ang noo ko at saka siya tinanguan.

He excuse himself kaya nagpatuloy na ako sa pagsakay ng elevator papuntang 20th floor kung nasaan ang lalaking hindi pa kumakai ng tanghalian.

I heaved a sigh as I reached the floor.

Napatigil ako habang nakatingin malaking pintuan towards his office bago ako nagpatuloy patungo roon.

I opened the door without knocking at kaagad naman akong napanguso nang hindi man lang niya ako dinapuan ng tingin.

I dropped the paper bag that I bought sa center table ng parang living room ng office niya bago ako nagtungo sa kanya na tutok na tutok pa rin sa anong ginagawa.

“Too focus to not even notice me, huh?” pag-agaw ko sa atensiyon niya at doon lang siya humarap sa akin.

Xander look shocked to see me standing beside him.

Ngumuso ako't umupo sa table niya at tinitignan siyang isinantabi ang mga gamit niya saka siya bumaling sa akin.

Locking me in between his arms.

“Why are you here?” he asked as he took off his glasses at bahagyang hinilot ang sintido niya.

I held his hair and play with it.

“Kain na tayo” I muttered as I pouted and held his chin para makita ko ng maayos ang mukha niya.

He look tired, his eyes seem so sleepy. Wala yatang pahinga ang isang 'to

“Pagod ka?” I softly asked and he nodded as he rest his head on my thigh.

“You're here already so yeah, I am recharging” he muttered as he squeeze my thigh.

I didn't talk but I just keep on playing with his hair.

“Love?” Xander.

“Hmm? Kain na tayo? I am already hungry and Roland said na hindi ka pa rin daw kumakain” tugon ko at tumawa naman siya at saka tumayo at inalayan akong bumaba.

“I still badly want to stay but since my baby's already hungry, we will eat then” hu muttered as he kiss my temple and we walk towards his center table in the side para kumain na.

Paborito niya ang niluto ko kaya ang tahimik niya habang kumakain kaya nang matapos ako ay tinitigan ko lang siya habang seryosong kumakain. Para siyang bata na sarap na sarap sa kinakain niya.

“Happy 5th anniversary mylove” sambit ko habang abalang-abala siya sa pagkain at saka ko inilapag ang kahon ng kwintas sa lamesa.

He suddenly stop eating at unti-unti siyang bumaling sa akin.

“I thought you have forgotten” he muttered na tinawanan ko lang.

How could I ever forget our special day? 'tong lalaking 'to talaga! Baka siya ang nakalimot.

“What is this?” tanong niya nang mapabaling siya sa kahon.

“A gift?” sambit ko at kaagad naman siyang napangiti at saka siya lumapit sa akin at hinalikan ang noo ko.