kitabın | baism

giriş

başlama tarihiniz ->

---

0501#######: merhaba

0501#######: matematik kitabını unutmuşsun da kütüphanede

0501#######: bu numara senin mi bilmiyorum kitabın içinde bir postit de buldum numarayı

0501#######: eğer seninse olduğun yere getirebilirim kitabını ya da pazartesi verebilirim malum yarın kapalı

0501#######: pazartesi 12. Sınıfların matematik sınavı var diye hatırlıyorum o yüzden istersen olduğun yere getirebilirim kitabını (20.54)

Siz: kusura bakma yeni telefonu elime alabildim saatte geç oldu... (02.39)

Siz: evet kitabın sahibi benim, yarın getirebilirsen çok iyi olur hoca o kitaptan soracak çünkü

Siz: benimle iletişime geçtiğin için çok sağol gerçekten

Siz: büyük ihtimalle uyuyorsundur rahatsız ettim kusura bakma

Siz: iyi geceler

0501#######: aslında hayır uyumuyorum (02.43)

0501#######: eğer müsaitsen hemen şimdi kitabını getirebilirim

0501#######: yani eğer istersen tabii

Siz: bu saatte hiç rahatsız etmeyeyim seni sağol iyi niyetin için

0501#######: hayır rahatsız olmam, hava almaya çıkacaktım zaten benim içinde iyi olur

Siz: gerçekten mi? Emin misin?

0501#######: evet, gerçekten problem değil

Siz: peki...

0501#######: o zaman senden konum bekliyorum :)

Siz: :)

Siz: *konum*

    Aradan on beş dakika geçtikten sonra kapının çalmasıyla birlikte izlediğim diziyi durdurup kapıya doğru koştum. Tamamiyle rastgele bir insan neden gecenin üçünde tanımadığı bir insanın kitabını vermek için evine giderdi ki?

   

    Kapıyı açmamla birlikte onu gördüm, Barış'ı... Saçları dışarıdaki yağmurdan öylesine ıslanmıştı ki alnından su damlıyordu. Birkaç saniye şok olmuş hâlde ona baktım.

    Motor çantasının içinden kitabı çıkartıp bana uzattı, "Kitabın..." kitabı elime aldım ve kapıdan çekildim.

"İçeri gelmek ister misin?"

"Yol sağol, ben hiç rahatsızlık vermeyeyim."

Elimle içeriye buyur ettim.

"Yok ya ne rahatsızlığı, o kadar ıslanmışsın gir lütfen."

Daha fazla ısrarlarıma dayanamayıp içeriye girdi. Öylesine ıslanmıştı ki kurulanmadan duştan çıkmış gibi gözüküyordu.

Üzerindeki motorcu ceketini asıp benimle birlikte salona geldi ve L koltuğa oturdu. "Teşekkür ederim kitap için." Gülümsedi. "Önemli değil."

"Çay ister miydin? Yeni demledim."

Kafasıyla onayladı, fazla mütevazi bir çocuktu. Aslında bunu daha önceden biliyordum çünkü Barış uzun zamandır konuşmak istediğim o çocuktu. Kütüphane crush'ı da denebilir.

Diğer kupaya çay doldurup önüne koydum.

"Sağol." Gülümsedim. Aramızdaki garip az konuşma bir gerginlik yaratıyordu, ikimizden birisi konu açmazsa anksiyeteden yok olabilirdim.

"Sayısal mısın?"

Bingo, yok olmaktan kurtulmuştum.

"Keşke... Asla sayısal anlayamayan bir sözelciyim."

Kıkırdadı.

"Biliyor musun bende asla sözel anlayamayan bir sayısalcıyım."

Çayından bir yudum aldı ve tekrardan bana döndü.

"Bence..."

Gülümseyip çayından bir yudum daha aldı.

"Takas yapabiliriz."

Anlam veremeyerek Barış'a döndüm.

"Nasıl yani?"

Koltukta daha fazla yayıldı ve bağdaş kurdu.

"Diyorum ki, sen bana sözel derslerde yardımcı ol bende sana sayısal derslerde yardımcı olayım?"

Hiç durmadan "Bana uyar!" Dedim. Aylardır konuşmayı planlayıp konuşamadığım o çocuk şimdi birlikte ders çalışmayı teklif ediyordu.

"O zaman yarın bendesin?"

Çayımı elime alıp bende onun gibi bağdaş kurarak oturdum, bir yandan gülümseyip çayımı yudumlarken aynı anda da onaylar anlamda başımı salladım.

"Bu arada istersen üstünü değiştir. Hasta olacaksın."

"Yani eğer rahatsız olmayacaksan..."

Lafının bitmesini bile beklemeden atladım, "Hayır, problem değil. Sana bir şeyler çıkartıp geleyim."

Ayağa kalktım ve bu esnada ilk rezil oluşum gerçekleşti... Altımdaki tavşanlı pijamamı değiştirmeyi unutmuştum. Bir anlığına duraksasamda iş işten geçtiği için odama giriş yaptım.

Tavşanlı pijamama karşılık olarak onada pandalı bir pijama çıkarttım. Üzerine de beyaz bir tişört, tahminen donuna kadar ıslandığı için de siyah calvin klein bir boxer çıkarttım.

Salona geri döndüm ve gülümsedim.

"Çıkarttım bir şeyler giyinebilirsin. Eğer pijamayı beğenmezsen başka bir şeyler çıkartabilirim."

"Sağol." Ayağa kalkıp odaya gitti, birkaç dakika sonra ise geri geldi. "Bence özellikle pijama çok yakıştı."

Hafifçe kıkırdadım, "Bence de, mükemmel olmuş."

---

İlk öncelikle merhabalaaaarrr,
Bu benim ilk yazdığım fic bu yüzden bir yalnışım varsa lütfen maruz görün.

Bol bol yorumlarınızı ve oylarınızı da eksik etmeyin. Ben kaçtım.

BAY 🤚🏻