Hybrid (GirlxGirl)

𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 27

Pumasok ako sa Sala at nakita ko si Laine na nakaupo sa Couch.

"Hey..." Awkward na sabi ko

"Hi." Mukha siyang maayos

"Listen--"

"Cassy, you don't--"

"Yes, I do." Lumapit ako at umupo sa tabi niya. "Laine ikaw ang first love ko..."

"Oo at hindi huli..." Sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko. "So, Hindi mo na ako mahal?"

Medyo nagulat ako sa tanong niya.

"I-I mean i did want to ask you out before but so much is going on. Hindi ko naisip na gusto mo ako at mas lalong naging komplikado when Heather started showing more often. I just don't think life was in our favor."

"You're the one that would always run off and leave me out of everything. Sinusubukan kong mapalapit sayo."

Sa kabila ng katotohanan sa likod ng kanyang mga sinabi, palagi kong ipinapalagay na hindi niya ito kakayanin. Either that or she'd end up getting hurt which was stupid for me to think about, because she's a lot more stronger and ubderstanding than i gave her credit for.

"Hindi mo sinagot ang tanong ko... I just want to hear you say it."

"Oo... Nawala na ang nararamdaman ko para sayo.."

Bago pa man siya makasagot ay umalis na ako. Hindi ko gustong harapin ang awkward na atmosphere at ito ang kadalasang pagkakataon na nakilala ko pa rin si Katherine.

Napagkasunduan namin na palihim na magkita sa parehong lugar mula kagabi..

Kung sinabi ni Kat nun na masyado nang late, mas lalo na ngayon. Wala akong ideya kung nasaan siya at wala ring bakas na andito siya. Luminga-linga ako sa pang isang beses at napansin ko ang isang punong yumanig sa di kalayuan. Bilang mausisang tao, pumunta ako para tingnan ito. Gamit ang isa sa mga puno ay nagtago ako at sinilip ko kung sino iyon.

Nagulat ako, na si Katherine at dalawang taong Lobo ang nandoon. Mas ikinagulat ko na medyo pinagbubugbog nila siya. Kahit na siya ay tila napakahina, ay Sinusubukan parin niyang pigilan ang mga Lobong iyon para hindi sila makaalis. Hindi ko maintindihan kung bakit hanggang sa pumasok sa isip ko na hinahanap nila ako. I felt guilty knowing na nasasaktan si Kat for my sake.

Nagsimulang umikot ang galit sa loob ko habang patuloy nila siyang binugbog at pinatumba siya sa lupa. So i did the only logical thing for me to do, Umatake ako. Naging anyong Lobo ako at sinisingil sila ng galit na lalong nag-aapoy sa aking lakas.
Halatang hindi nila inaasahan ang pagsugod ko at mukha silang natatakot. Ungol ako ng ungol sa galit habang pinupunit ang laman nila. Para akong sinakop ng demonyo. Alam kong hindi ko kayang labanan silang dalawa pero kakaiba ako sa kanila. Masama ang kalagayan nila nang makatakas sakin..

Itinuon ko ang atensyon ko kay Katherine. Tumakbo ako papalapit sakanya na natutuwang may malay parin siya.

"Ano... Sa tingin mo... Ang ginagawa mo?" Pilit niyang sabi sinusubukang bumangon.

Marahan ko lang siyang itinulak pababa gamit ang aking higanteng paa bilang tugon. Naglakas loob siyang tanungin iyon sakin kung kailan papatayin niya ang sarili niya?

"Mas lalo mong... Inilalapit ang Sarili mo... Sa kamatayan.. " sabi niya.

Dinilaan ko lang ang mukha niya dahilan para mapatawa siya ng mahina. "Gross." Napangiti siya