Öğle arası yemeklerimizi aldık ve kantine oturduk tam karşımdaki masayada oğuz ve arkadaşları oturdu oğuz yüzü bana dönük oturdu ve ben kalkana kadar beni izledi ağzının payını almamışmıydı bu gün boyu beni izledi
Okul çıkışı eve gittim tam içeri girecektim ki annemle babamın tartıştığını duydum benim hakkımda konuşuyorlardı
Babamın şu cümlesiyle yıkıldım "onu ailesine geri vermeliyiz" bu cümleyi duyduğumda şoka girdim hıçkırıklar içinde ağlayarak arzulara gittim
Ona herşeyi anlattım oda bana sarılarak "canım geçecek" dedi sonra oda ağlamaya başladı gözyaşlarımın gülerek "sen niye ağlıyosun" dedim oda bana "sen niye ağlıyosun" dedi gülerek sonra birden gülmeye başladık bu durumda bile beni güldürebiliyor
Uzun bir süre görüşmedeğimiz için sohbet etmeye başladık uzun bi aradan sonraEve gitmek için ayaklandım
Arzu "herşey iyi olucak" dedi ve omzumu sıvazladı bende görüşürüz dedim ve eve gittim
Eve geldiğimde annem kapıda bitti "sen nerde kaldın" diyerek ellerini karnında bağladı hiçbirşey söylemedim odama çıkıyordumki annem "iki gündür noluyo sana bana hiç haber vermeden dışarı çıkıyorsun hiç konuşmuyorsun neler oluyor zeynep" dedi bende sinirlenerek "sen kimsinde beni sorguluyorsun" dedim annem şaşırarak "nediyosun sen zeynep ben senin annenim" onun böyle deyişiyle kaşlarımı kaldırdım ve alayla "eminmisin" dedim annem ilk önce şaşırdı sonra anlamış gibi "kızım" dedi ben hemen çıkışarak "herşeyi duydum beni aileme vermek istiyorsanız ben giderim" dedim ve odama çıkıp kapıyı kilitledim annem peşimden "yanlış anladın kızım" deyip kapıyı açmaya çalışıyordu ben ağlayarak valizimi doldurdum ve küçüklüğümden beri biriktirdiğim parayı da yanıma aldım
Zengin bir aileydik ve bu biriktirdiğim parayla bir ev alıp bir süre geçinebilirdim
Kapıy açtım ve dışarı çıktım annem koluma yapıştı "kızım dur nolursun" dedi ona baktım ve "bugüne kadar bana baktığınız için teşekkür ederim ama şimdi gerçek ailemi bulmaya gidiyorum beni anla" diyerek yalan söyledim ve evden çıktım
Gerçek ailemi falan aramak istediğim yoktu merakta etmiyordum zaten tek istediğim herşeyi unutmak ve kendime yeni bir hayat kurmak
Param ne kadar çok olsada onun yine bir kısmını saklamak ve biriktirmek istiyordum para biriktirmeyi küçüklüğümden beri çok severim zaten
Başarılı bir öğrenciyim ilerde doktor olmayı düşünüyorum o zamana kadar bir iş bulup çalışıcam ve kendime yeni bir ev alıcam
Fazla abartıya gerek yok tek katlı geniş güzel bir ev yeterli eskisi gibi havuzlu iki katlı haddinden fazla büyük saray gibi evime elveda
Aslında hiç üzülmüyorum fazla abartı buluyodum zaten
Böyle düşünceler içinde arzulara gittim arzu beni kapıda valizle görünce şaşırdı "canım noldu geç içeri hemen" ona olan herşeyi anlattım oda üzüldü sonra tebessüm ederek "nasıl rahat ediceksen öyle yap tatlım ben her zaman yanındayım" kocacaman tebessüm ederek " teşekkür ederim " dedim "yeni bir ev bulana kadar burada kalırım ama bundan kimsenin haberi olmasın" dedim arzuda "istediğin kadar kal canım burası seninde evin ben annelere birşeyler uydururum" dedim sonra ona şefkatle sarıldım
Umarım beğenmişsinizdir..
