1. Bölüm

0 0 0
                                    


"Oraya asla gitmeyeceğim diyorum,beni anlamıyor musun?"karşımda ki adama tiksinircesine baktım.Beni boş işlere bulaştıracaktı ve bunu hiç çekinmeden karşıma geçip,çok rahat bir şekilde söylüyordu.

"Bana sesini yükseltme ajan!"diyerek üzerime gelmeye başladı.Bu adam sadece kendi düşüncelerini umursayan bir ruh hastasıydı."O sesini keseceksin ve bizimle geleceksin!"bana emirler yağdırıyordu.Yine aynısını yapıyordu.Bana seçim şansı bırakmadan,adeta bir robot gibi beni kontrol ediyordu.Ama bunu yaparken benim gireceğin tehlikeleri göz ardı ediyordu.

"Yeter!Senin bu kontrolcü tavırlarına daha fazla katlanmayacağım."diye bağırarak,odanın çıkışına yöneldiğimde,aniden bileğimi kavradı.Beni aniden göğüsüne çektiğinde nefesimi tuttuğumu farkettim.Bana bu kadar yakın olmak zorunda değildi!

"Susacak ve emirlerimi yerine getireceksin,aksi halde seni gözden çıkarmaktan cekinmem."diyerek hala tuttuğu bileğimi sıktı.Bileğim,onun büyük avucunun içerisinde eziliyordu.Ama acımı göstermemek benim işimin bir parçasıydı."Hastasın sen!"diyerek bacak arasına sert bir tekme attım.Yaşadığı acı benimkinden fazla olmalıydı ki iki büklüm oldu.

"Bunu yanıma bırakmam İlsu."diyerek acı içinde inledi.Kısa sürede kendine gelerek karşıma dikildi."Son kez söylüyorum,ya kendi isteğinle gelirdsin ya da seni zorla götürüm.Seçim senin."dedi.Ama bana bir seçim şansı bırakmamıştı.Bu koşulda yapacağım seçim çok açıktı.Beni asla bir şeye zorlayamazdı.Bunu biliyordu.Yinede bana bunu sunuyordu.O beni zorlayamazdı ama üstlerimi çok olay bir şekilde üzerime salardı.Onlarıda kandırırdı.

"Bana seçenek mi bıraktın,lanet giresice adam!"diyerek sol ayağımı sinirle yara vurdum.

O lanet yere gidecektim.O oraya onun işine yaramak değil,aksine onun ayağına sakız olmak istiyordum.Beni bir şeye sorluyorso, zorlanarak yapacağım işte ona ayak bağı olacağımı anlamalıydı.

Ama bunu anlayamayacak kadar aptal bir zihniyete sahipti!

"Geliceğim ama bu asla senin yararına olmayacak!"

Ve herşey başlamıştı!

Biz başlamıştık.Artık sadece ikimiz vardık.Birbirinden hiç hoşlanmayan iki insan,hiçbilmedikleri bir yerde,bilmedikleri insanlara karşı omuz omuza mücadele verecekti.

Zor olan buydu!

O mücadelede neleri kaymabedeceğimizdi.Nelerden ve kimlerden vazgeçecektim bilmiyorum.Ama o bir şekilde hayatımda ki yerini genişletmeye başlamıştı!

Zaman Gazetesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin