.

11 2 1
                                    

🖐🏻

Kim TAEHYUNG

Busan sahillerinin birinde yürüyorduk. Gün neredeyse batmıştı ve etraf tamamıyla turuncuya bürünmüştü. Bogum ülkemizdeki komünizm destekçilerini bastırmak için bir eylem yapmış ve beraber vakit geçiririz diye beni Daegudan Busana davet etmişti. Eylem başarılı gecmiş kalabalık bir meydanda Bogum uzun süreli konuşmasını yapmıştı. banada kenardan izlemek düşmüştü.

Sahil şeridi boyunca yürüyüp denizli manzaranın keyfine varmak cok büyüleyiciydiki aniden patlayan birşeyle yerimden sıcradım. Bir flaş komple görüş alanımı dagıtmıştı.

"Flaş bombası! Lanet olsun." Dediğinde korku içinde derin bir nefes verip gözlerimi acıp kapamaya başladım. Yavaş yavaş etraf netleşirken biraz ötemizde asker kıyafetli adamların sahildeki insanları ip gibi dizdigini gördüm. Çok geçmeden kolumda bir baskı hissettim.

"Bırakın lan beni!" Bogum rahat durmazken adamlar ikimizide alıp dizilen insanların yanına bizide koymuşlardı.

Üstümüzden inen helikopterin sesiyle gözlerimi yumdum ki acıtıgımda helikopterden inen kafası çuvalla örtülmüş adam sıradaki insanların önünden geçip adamlarla birlikte insanlara tek tek göz gezidiriyordu.

Ardından adabiri kalın sesiyle konuştu.

"Bunu gördüm. Bu da onlardan birisi."

"Sen. Hadi gel buraya. Hadi çabuk Yürü!"
Aramı alıp helikoptere sürükliyorken birkaç adamı daha almıslardı bile.
Sonraki adam itiraz edip yerde debelenmeye başlayınca atmosfer iyice gerildi ki ben olanları idrak bile edemiyordum. Adama en sonunda diz çöktürüp kafasına tüfekle sıktılar. Nefesim kesilirken yerimde put gibi kaldım herkesten ayrı bir çığlık kopmuştu.

"Sessiz olun."

Adamlar tekrar sırayla bakmaya başladıklarında git git en uçtaki bize yaklaştılar.

Çuvallı adamın yüzünü göremesekde o bize uzun baktı. Bogum bakışlarını yere indirirken Boguma dahada yaklaştı.

"Asıl baş bu. Bunuda gördüm." Bogum paniklerken iki asker çoktan koluna girmişti

"Bizimle gelicek. Alın onu."

"Hayır! Hayır!"

"Kes sesini!"

"Yürü. Yürü dedim!"

"Ben birşey yapmadım!"
Soluksuz izliyordum. Bogumu almıslardı ve elim kolum baglıydı resmen.

Sahile giriş yapan araca Bogumu tıktıklarında anlık gözlerim doldu. Anlayamıyordum.

Araç gitgide uzaklarısken askerler tüfeklerini insanlara tutmuş geri geri uzaklaşıyorlardı.

Bölüm
Sonu

Are we in the apocalypse?
Mahşerde miyiz?

KOLONİ - taekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin