Ryan arkadaşına hala itiraz etmeye devam ediyordu. Kerem ise voleybol maçına gidip aşık olduğu Altay'ın maçına arkadaşınin da gelmesi için ikna etmeye çalışıyordu.
Tek başına gitmeye çekiniyordu. Ryan en sonun da bütün ısrarlar sayesinde gitmeyi kabul etti. Fakülteden ilerlediler. Fakülteleri baya bir büyüktü. İkiside hakla ilişkiler okuyordu.
Ryan içinden 'alt tarafı bir maç ' fakültenin spor salonu vardı maçın orada olduğu söylemişti Kerem.
Oraya doğru yürüyorlardı. Ryan fazlasıyla büyük adımlarla yürüyordu. Kerem ise ona yetişmeye çalışıyordu.
Ryan bir an önce gidip maç bittikten sonra da eve gitmeyi düşünüyordu. Kendini her zaman olduğu gibi yorgun hissediyordu.
Keremle ilk gün tanışmışlardı. Ryan ilk başlarda çok konuşmasa da zamanla alışmıştı ve böylelikle yakın arkadaş olmuşlardı.
Maçın oynanacağı yere vardıklarında, Kerem bilerek ortalara oturtmuştu kendilerini. Oyuncular baktığında rahatlıkla görebilirdi bizimkileri.
Kerem iki de bir elindeki telefondan kameraya bakıp bakıp duruyordu. Oldukça hoşta görünüyordu. Ryan ise maç henüz başlamadığından telefonuyla ilgileniyordu.
Çok kalabalık değillerdi. Ortalama sayıda kişi vardı. Aslında keremle altay flört gibilerdi. Konuşuyorlardı ve Altayda onu davet etmişti. Bizimki de tabikide gelirim tarzı şeyler yazmıştı ve peşinden arkadaşını da sürüklemişti.
" Ryan maç başlıyor"
Ryan onun konuşmasıyla kafasını sahaya çevirdi.
O sırada takımlarin çıktığını bile görmemişti Ryan. Antrenörleri son kez taktikleri konuşurken bütün oyuncular ayağa kalkmıştı. Maçta cikicak ilk 6 kişi yedeklerdeki kişilerle ellerini çakıp sahaya ilerliyordu. Herkes yerlerini alıyordu. Altay hem pasör olarak hem pasörun iki tarafında oynayabiliyordu.
Hoca onu şimdilik pasör olarak koymuştu.
" Altaylar kazanır umarim çok çalışıyor."
Keremin söylediği şey kesinlikle haklıydı. Altay ve diğer takım arkadaşları çoğunlukla her gün olan antermandan ekstra antermanlar yaparlardı. Gece gündüz demeden çalışıyorlardı. Altay ve can dostu gibi dediği Sebastian beraber milli takıma yükselmek istiyorlardı.
" Umarim kazanırlar."
Maçın ileri dakikalarında Ryanin ilgisini çeken bir çocuk vardı Sebastian. Libero olarak altayla arka arkayalardı. Gelen her topu karşılamaya çalışıyordu. Zor topların kahramanı gibiydi.
" Kerem Altay'ın arkasındaki çocuk kim ilk kez gördüm bizim fakültede mi"
Ryanin merakli tondaki sesiyle Kerem kafasını ona çevirdi. Arkadaşının dakikalardır Sebastianı dikkatlice izlediğini fark etmişti bile. Öyle dikkatliydi ki normalde biri ona baksa etrafına göz gezdirirdi fakat fark etmedi.
" Sebastian o Altayin en yakın arkadaşı bizim fakültede belli ki ilgini çekmiş istersen altayla buluşmaya çocukta gelsin sen de gelirsin dörtlü date yapalım"
Kerem bunun olmasını isterdi. Ryan çabuk sosyal olan biri değildi, bunun farkındaydı ve çoğu zaman yeni kişilerle tanışmasını sağlıyordu. Sebastianla tanisirsa belki gerçekten mutlu olurdu. Ryan ise bu durumdan mutluydu. Onun yanlızlığı tercih edilen yanlızlıktı. Fakat hayatında Sebastianin olmasını istedi.
" Olur ayarlasana hatta sen bana telefon numarası veya hesap kullanıcı adını versene"
Kerem bunu beklemiyordu ki afalladi . Olur anlamında kafasını salladı, bekletmeden kullanıcı adını verdi. Numarası yoktu fakat Altaya sorarim Altay senin için verir demişti.
Maç setlerinin sonlarında oturdukları yere giderken veya aralarda Altay oturulan yerlere bakıyordu, onun gelip gelmediğini merak ediyordu. Orada olduğunu görünce gülümsedi ve ona el sallayan çocuğa elini hafifçe salladı.
Maçın setleri bitmişti. 3-2 setleri almışlardı, zaten belli değil miydi? Kazanicaklarina olan inanlari tamdı ve kazanmışlardı.
Sonunda sporcular sahada biraz mutlu anlar geçirdiğinde antrenör eşliginde soyunma odasına ilerlediler. Bir kaç maç hakkında konuştuktan sonra sporculari odada bırakıp çıkmıştı.
Kalan oyunculardan Sebastian ve Altay fotoğraflar çekinirken Altay Keremin onu izlemeye gelmesine seviniyordu.
Çekindikleri fotoğrafları sonra atarız diye düşündükleri için üstlerini değiştirip sahayı terk ettiler.
Kerem ve Ryansa önceden çıkmışlardı ikisinin evi bir yerden sonra ayrıldığı için vedalaşıp ikiside kendi evlerine doğru yürüyorlardı. Kerem altayla konuşuyordu. Ryan ise elinde tuttuğu telefondan Sebastianin profilini inceliyordu.
Arkadaslar ryan kenti ve sebastianii cok seviyorum ve neden yazmiyim dedim. Maci kazandıkkk hem .
Arkadaslar olay birnevi gercek bu arada şöyle eski yakin kız arkadasim ve bir arkadasim mac izlemeye gittik okuldan çıkıp, hoca gidebilirsiniz falan diyordu iste. Biz gittik arkadasim bir kiza vuruldu asik olmadi fakat boyle kiz hakkinda falan konusuyordu en cok zaten onun konusu açılıyordu maçta,bizim okul ve karşı takim da bir kolejti. Ben kızın bulurum falan diyip buldum. Sonra arkadaşım kıza yazdı falan bir bok olmadi, sinavda da kızla ayni siniftaydik yan yana sayilirdik. Kızın muhabbeti sarıyor. Yani bunu yazmadan önce aklima gelmemişti son satırları yazarken geldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir fotoğraf mutluluğu bir fotoğraf üzüntüyü temsil ediyor. Abi yani artık tadic topla ilerlerken ferdiye atamiycak. Benim kendi dusuncem gelsin Ferdiyle vedalasalim adam oylr kuru kuru gitmiş olmasın.
