Lumipas ang mga araw at bukas na ang kanilang kasal nakahanda na ang lahat ng gagamitin.
"Dad, Mom wala paba kayong balak palabasin si jaz ng kwarto?" - Saad ni Eira habang kumakain ito
Napalingon naman sa kanya ang daddy nya na habang nanonood ito ng tv
"Bukas na ang kasal nila kaya bukas na rin sya makakalabas" - Dad
"Hon palabasin na natin si Nigel" - nakikiusap na saad ng mom nila
"Pag sinabi kong bukas, bukas na" - Dad
"Dad papasukin mona ako sa kwarto niya" - Jae
"Hindi kaba Jae titigil sa pagpupumilit mo pag sinabi kong hindi pwede hindi pwede" - gigil na saad ni dad
Hindi na muling sumagot pa si Jae at nanatiling nanahimik na lang ito habang tinatapos ang pagkain niya.
"Alis mona ako, pupunta ako sa resort" - paalam nya sa magulang nila
"Sige anak, mag iingat ka" - saad ng mommy niya
Habang nasa daan sya naisipan niya namang dumaan sa kompanya ni leigh.
"Nanjan ba si leigh?" - Tanong niya kay loren na kakarating niya lang at nakita niya naman itong palabas ng kompanya
"Oo miss nasa office niya, may kailangan po ba kayo sa kanya?" -saad ni loren na ang paningin nasa mga papel na hawak
"I want to talk to her" - saad niya
Napaangat naman si loren ng tingin sa kanya
"Sige miss ipapaalam ko sa kanya, hintayin mona lang akong bumalik kung anung pinapasabi niya" - Miss loren
"Thanks" - Jae
Nang makaalis na si loren naupo naman sya sa lobby habang hinihintay ang pagbalik niya. Ilang minuto lang at dumating na si loren
"Ah miss sa office niya na lang daw kayo mag usap, ihahatid na kita" - nauna ng maglakad si loren at nakasunod naman sa kanya si Jae
Napalingon naman sa kanila sina jared at jane hanggang sa makapasok sila sa office ni leigh.
"Mam nandito na po" - sambit ni loren napalingon naman si Leigh at tumayo.
"Sige na loren iwan muna kami" - Leigh
Lumabas na si loren at napalingon naman si leigh kay jae.
"Anung sadya mo dito?" - walang reaksyong tanong niya
"Gusto lang kitang makausap leigh"- Jae
"Tungkol saan? Tungkol sa kapatid mo iyan ba ang sadya mo?" - Leigh
"Sabihin na nating parang ganun na nga" -nakangiting saad ni Jae
"Wala ng dapat pang pag usapan tapos na kami ng kapatid mo malinaw na ang lahat saakin na ikakasal na sya" - Leigh
"Alam kong mahal mo pa sya leigh" - Jae
"Noon yun, hindi na ngayon" - Leigh
"Sana man lang leigh bigyan mo pa siya ng pangalawang pagkakataon na kausapin siya, minahal ka ng totoo ni jaz sayo ko lang sya nakitang masaya leigh" - Jae
Napaupo si leigh sa swivel chair nya at deretsong nakatingin kay jae
"Wala ng 2nd chance, kung ang unang pagkakataon ay sinira niya at nagloko malinaw na sa pangalawang pagkakataon na gagawin niya ulit" - leigh
"Hindi ka niya niloko, at kailanman hindi nya magagawa yun" - Jae
"Pwede ba wag mo ng takpan ang kapatid mo pareho natin alam ang totoo Jae, kahit na kaibigan kita diba inilihim mo din saakin dahil ano mas kinakampihan mo ang mali ng kapatid mo" - Leigh
![](https://img.wattpad.com/cover/373569757-288-k388382.jpg)
YOU ARE READING
YOU'RE THE REASON (TAG-LISH STORY)
FanfictionThe pain of unrequited love due to family pressure #Taglish story