Bu iç savaşı durdurmanın kolay bir yolu var aslında. Tunç'a sormak.. Ve dayanamayıp sordum. "Tunç birşey sorabilir miyim? " dedim. Tunç ne soracağımı merak etmişti belli ki hemen cevap verdi. "Tabi sor prenses."dedi. Sürekli bana prenses demesi hoşuma gidiyordu. "Biz şimdi birbirine aşık iki arkadaş mıyız yoksa sevgili miyiz? " dedim. Kafamın karışık olduğunu anlatmıştı heralde. "Sen ne olmamızı istiyorsan biz onu oluruz prenses ."dedi ve göz kırptı. Bütün sorumluluk bendeydi yani. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. En iyisi biraz zaman istemek. "Tunç akşam oluyor yarın buluştuğumuzda konuşalım mı bu konuyu? Hem ikimiz de biraz düşünürüz yarına kadar. " dedim ve gülümsedim. Tunç bu fikri beğenmiş gibi görünüyordu. "Tamam prenses nasıl istersen. Eve dönelim mi artık?"dedi. Saat geç oluyordu. Ve en iyisi eve dönmekti. "Tamam eve dönebiliriz. Çünkü saat geç oluyor artık. Aslında hep burda yanında kalmak istiyorum ama eve dönmek zorundayım. " dedim. Tunç gülümsedi ve bana hak verircesini kafasını salladı. "Haklısın ben hemen taksi çağırayım. Bir an önce eve gidelim seni merak etmesinler. " dedi. Ve telefonu eline aldı ve taksi çağırdı. Beş dakika bile geçmeden taksi gelmişti. Hemen binip eve gittik. Ben hemen Elçin 'i aradım ve bütün olanları baştan sona anlattım ve yardım istedim. Sevgili olmamızı tavsiye etti ama bunu Tunç'a hemen söylemem doğru olmazmış. Biraz zaman geçtikten sonra söylemem gerekiyormuş. Ve Elçin en yakın arkadaşım olduğu için onu dinleyecektim ve yarın bunları Tunç'a söyleyecektim. Yorulmuş olduğumdan uykum gelmişti ve Elçin le konuştuktan sonra uyudum...
