Duygusal mı Duygusuz mu?

Bölüm-8 Yumasaki

Yuu ve Kou her gün beni dışarıya çağırmaya devam ediyordu. Bir gün Kohana, Keiko salağı ve Kaoru 'yu da çağırmışlardı. Kohana ve Kaoru AVM 'ye gitmeyi teklif etmişti:

-Benim için fark etmez.

-Yume için de fark etmezse, 2'şerli gruplara ayrılsak olur mu? Ben biraz Yume ile takılmak istiyorum da...

Yumasaki bunu söylemişti... Bayılacak gibi hissettim. Kalbim duracak gibi olmuştu. Neden?

-Yume? İyi misin?

-Ha! Ne! Ah.. Evet. Olur tamam...

-OoOoOo Yuu Bey neler oluy...

-Kapa çeneni Kou.

-Mesaj alındı. Benimle kim gelmek ister?

-B...ben gelmek isterim...

-Tamam. Adın neydi?

-Kohana... Koha diyebilirsin.

-Koha mı? Hah! Ben de Kao 'yum o zaman! Herkesin ismine bir kısaltma yapalım mı?

-Yume, Yuu, bana Kou , Kao , Koha ve Kei...

Kendimi salak gibi hissediyordum.

Kendimi salak bir ergen gibi hissediyordum.

Yuu ile dondurma yemeye gitmiştik. Bana sorular soruyordu. Son sorduğu soru karşısında donup kalmıştım.

-Sana güvenebilir miyim?

-Tabii ki... N..neden ki?

-Sana bir şey anlatmam gerek. Ama bunu kimseye söylemeyeceksin. Kou biliyor. Senin de benim gibi olduğuna dair bir his var içimde. Sana anlatacağım. Sadece üçümüzün arasında kalmalı. Anlıyor musun?

-Evet tabii... Senin gibiyim derken? N...neden bahsediyorsun?

-Hadi ama Yume! Anlamadın sanki! Biz farklıyız. Normal olan bizleriz!

Söylemişti.

Düşündüğüm gibiydi.

Yalnız değildim.

Yine de emin olmam gerekti. Risk alamazdım.

-Neden bahsediyorsun hiç anlamıyorum gerçekten...Neymiş şu şey anlat da bileyim...

-Şimdi olmaz. Diğerleriyle buluşmamız gerek. Saat geç oluyor.

İkimiz de 5 dakika boyunca konuşmadan dondurmalarımızı hızlıca bitirmeye çalıştık.

İkimizin de yanakları kızarmıştı.

İkimiz de utanıyorduk.

İkimiz de aynıydık.