Öyle kolaysa gel başımdan kaldır at sevdanı...

1Bölüm: Yasmin ve Oğuz

Kim istemezki ilk çiçeği babasından olsun? Kim istemezki her an, bir sıkıntısı olduğunda benim babam var arkamda desin? Ben isterdim. Niye yoksun baba? Niye düştüğümde sen elimden tutup kaldırmadın beni? Niye baba, niye benim her anımda yanımda olmadın sen? Sana ne oldu baba? Bak baba bu gün senin yine ölüm yıl dönümün. Her yıl olduğu gibi yine gelicem yanına. Seni asla unutmuyucam.
Diye yazdım defterime ve kapadım defteri. Ben Yasmin 18 yaşında Anadolu Üniversitesinde okuyan bir kızım. Hayalleri olan birisiyim. Sıradan birisi, her kes gibi. Şimdi yazdığım defteri kapadım ve  üniversiteye gitmek  için giyindim. Her zaman ki gibi. Makyajımı yapıp, saçlarımı açık koydum. Uzun kızılı saçlarım açık olunca çok güzeldi. Aşağı inip yemek yedim, annemi öpüb otobüs durağına koşdum. Allahım bu seferde geç kalmamayımmm. Koşuyordum hızla. Otobüs durağına geldim. Otobüs aslında her zaman ki gibi şimdi gelmeliydi ama yoktu. 5 dakikaya gelir bence. Offf, gel artık 10 dakika olmuşdu ama otobüs falan yoktu. Birde hava yağmurluydu. En sonunda 20 dakika sonra dersim başlayacaktı. Sonundaaa, gelmişti otobüs. İçeri geçtim ve en arkadan bir yerden oturdum. Kulaklığımı takıp pencereden dışarıya bakıyordum. Dersten çıkdıkdan sonra mezarlığa gidicektim. Babamın mezarlığına.... "bu güne kadar kimi sevdiysem kayb ettim" bu gün de yalnızca babamın değil bir arkadaşımında mezarlığına gidicektim. Şimdi diyiceksiinizki. Ulan kız her kesi kayb etmiş bu ne yaaa her kesmi ölür? Aslında babamın ölüm sebebini bende tam bilmiyorum hastalık dediler beni geçiştirdiler. Ben 13 yaşımda olduğumda ölmüş  babam. Ve öldüğü zamandan asla unutmadım. Çok severdim onu. Çok iyiyidi aramız babamla.... arkadaşımın ölümü ise bu yaşımda beni en çok sarsan olaydı. 13 yaşımda babam,18 yaşımda ise arkadaşım. Bir aile sorunu yüzünden öldü arkadaşım. Başkalarının yaptığı suçun cazasını. O güzel kız ölerek verdi. Sevdiğinin kollarında ölerek. Güzelim benim. Seni asla unutmam ben. Bu gün orada gidicektim. Onun mezarınada.  Yarım saat sonra okula varmıştım. Ama 1 dakika sonra derti. Allah kahr etsin üçe nasıl çıkıcam ben 1 dakikaya. Hemen koşar addımlarla gittim. Ama evet yetişemedim.
-Hocam geçeyim mi?
-Geçme! Yasmin, geçme!
-Hocam özür dilerim
-Dışarı! Bu kaçıncı ya! Hemen dışarı!
Bir şey demedim başka. Ve çıktım. Napıcaktım şimdi. Kantinde otudum 15 dakika sonra dışarı çıktım. Benim her zaman oturduğum yerde bu sefer başkası oturmuştu. Ve ders saatinde.
-Heyy sendemi dersten atıldın?(cevap yok)
-Heyy seninleyim?! (Cavap yok)
-Ulan hayvan cevap versene( sırtından birini vurmuş bulundum)
-Ayy noluyor bee?! Kızım napıyon sen? Niye vuruyon?
-Niye cevep vermiyon?
-Tac Mahal.
- Ne diyon sen?!
- şeyy müzik... kulaklık...
-Ne oldu? Niye kekeliyon?
-İnmisin, cinmisin arkadaş?
Mal gibi kaldım baktım çünki hiç bir şey anlamamıştım. Bana cin mi dedi bu hayvan?
-Yanii sen çok güzelsin. Kusura bakma. Ben  Ak.... şeyt ben Oğuz. Sen? Melek olmalısın qaliba?
Nedensizce küçük bir gülümseme oldu yüzümde. Bana uzattığı elini sıktım ve ismimi söyledim.
-Yenimisin sen burda?!
-Evet. Geç kaldım diye derse girmedim...
-İlk günden. Vay bee.
Zil çalana kadar konuştuk onunla. Onu tanıdım. Bence iyi birine komik birine benziyor. Ama değişik biriside. Sanki bir şeyler saklıyormuş gibi. Sonra çok bir şey olmadı. Derse geçtik o da bende. Ayrıldık.