ÖLÜ DERİLER

ON BİR: ACILARIN GERÇEK YÜZÜ

[İyi okumalar bebişlerim.]

Vücudumda bir stres vardı. Başımda ki ağrı beni öldürecek kadar ağır bir ağrıydı. Kafamı yan tarafıma bile çeviremiyordum.

Gözlerimi açtım ve etrafa baktım. Bir arabadaydım, yanımda bir erkek parfüm kokusu vardı. Bir insan neden yanıma parfüm koyardı ki?

Zorlukla yan tarafıma döndüm. Halil'i gördüm ve görmek istemedim.

"Güzelim." dedi.

Sesinden iğrenmiştim, kendisinden iğrenmiştim. Allah'ın cezası.

"Kes sesini beynimi bulandırıyorsun." dedim sinirle.

Elleri boynumda gezindi."Neden öyle diyorsun ki güzelim? Ah hayır Giray tabiri ile çilli demi?" dedi.

"Kes sesini midemi bulandırıyorsun." dedim bağırarak.

"Ama çilli, sen benim hiç midemi bulandırmıyorsun aksine şu bembeyaz bacakların aklımı yerinden çıkarıyor." dedi.

Kabanım ile bacaklarımı kapattım."Ne yapmaya çalışıyorsun yine Halil. Uzak dur benden yeter artık. Yeter bıktım. Bittim uğraşma benimle." dedim.

Ellerimi zorla kabanımdan çekti ve kabanımı açtı iki elimi sağ elinin arasına aldı. Diğer eli ile ise bacağımı okşadı."Biliyorsun, vücudunu çok severim. Hele ki böyle güzel bir kadınsa. Vücudunu ve seni oturup saatlerce izleyebilirim." dedi.

"Konuşma sus sesini dahi duymak istemiyorum." dedim.

Araba durdu ve arabadan indi. Kapım açıldı."Hadi in." dedi.

"İnmeyeceğim." dedim.

Bileğimi tuttu ve sıktı."Evet seni bu arabadan gelinlikle indirebilirdim ama işte ne yapayım?" dedi.

"Bırak beni." dedim sinirle.

"Alın şunu şuradan içeriye getirin." dedi.

Kolumu sımsıkı tutan adama baktım ve yüzüne tükürdüm."Allah cezanızı versin." dedim.

Adam arkasından sürüklemeye başladı beni. Kapı açıktı ve gördüğüm tek kişi annem oldu.

İçeriye girmek istemedim fakat adam'ın beni içeriye doğru itmesi ile yere düştüm. Kafamı yerden kaldırarak etrafa baktım. Annem Tuğba ve babam.

"Allah hepinizin belasını versin. Annem babamsınız lan siz benim. İnsan evladına bunu yapar mı? Söylesenize insan evladına bunu yapar mı?" dedim bağırarak.

Oturduğum yerden kalkamadım."Siz nasıl anne babasınız. Benim ölmemi mi istiyorsunuz?" dedim.

"Ecmel sus ve kalk şuradan." dedi Halil.

"Kes sesini sen. Sen konuşma. Benim psikolojimi bozuyorsun." dedim.

Halil karşımda güldü."Gülmeyi kes." dedim bağırarak.

"O sesini yükseltme bana." dedi.

Olduğum yerden kalktım."Ne istiyorsun sen benden?" dedim.

"Hayatını bana adamanı beni sevmeni." dedi.

"Beni kim sevmiş ki ben seni seveyim it? Ben hiçbir zaman sevilmedim sen geldin benim hayatımın orta yerine sıçtın." Tuğbayı gösterdim."Karşında ki kadın var ya. Annem ile babam küçükken onun yanına yaklaşırken onun yüzünde gülücükler açardı, benim yanıma yaklaşırken ise ellerim kafama gider beni dövmesinler diye kendimi korurdum. Hani şöyle bir şey var ya. Bir insan ölür acısı beş yıl sürer on yıl sürer ama unutulur ve acı biter derler ama benim yediğim dayakların bir tanesi ne beş sene içinde biter ne de on sene içinde. O bir metre olan mezar var ya oraya girdiğimde biter işte. Oraya girdiğimde vücudumda bir tane bile acı kalmaz." dedim ağlayarak.