‼️විසිහතර වන දිගහැරුම‼️

71 5 158
                                    

ජනේලයේ තිර රෙදි අතරින් ලා හිරු කිරණ පැමිණියේ තේව්ගේ නින්දට බාධා කරන අදහසින් මෙනි. හෙමිහිට දෑස් විවර කළ තේව් වෙනදාට වඩා උද්‍යෝගයෙන් රාජකාරියට පිටව යාමට සූදානම් වූවා. හෙමිහිට ගීයක් මුමුණමින් ඔහු සූදානම් වුයේ හිත ඇතුලේ මොකක්දෝ හේතුවක් නැති සතුටකින්.
















“අද කොල්ලා මොකෝ කවදාවත් නැති සතුටකින්?” 

කාමරයට පැමිණි අදිස් තේව් වෙත ඇවිද එමින් පැවසුවා. තම සොහොයුරාගේ කටහඬ හඳුනාගත් තේව් ඔහුට පිටුපා සිටම පිළිතුරු දුන්නා.

“මං ඉතිම් කොහොමත් ආතල් එකේ ඉන්න පොරනේ බං.”

“නෑ නෑ….අද උඹ මොනාට හරි චූන් වෙලා ඉන්නේ. වෙනදා සතුටයි මේකයි වෙනස් මල්ලියේ”

“අනේ පලයං බං. මං හැමදාම මෙහෙම තමයි.”

“මේ ඊයේ රෑ ඉඳන් තමුසේ වෙනස්. පැනි පාට වෙලා. රෑ වැඩ කියලා මාවත් එලවගෙන තමුසේ හොඳ වැඩක් කරලා වගේ.”

එය සවන් වැකුණු තේව් හට පෙර දින රාත්‍රිය සහ නෙත්රු සිහිපත් වී, ඔහුගේ කම්මුල් රත් පැහැයෙන් සිතුවම් විය.

“අහ් අහ් අහ්…..කොල්ලා මොකෝ රතු වෙන්නේ….. එච්චර රතු වෙන්න දෙයක් වුණාද?” 

“මො….න… කෝ… පි…පි..ස්සුද තමුසෙට?”

“මෙන්න යකෝ මගේ මල්ලිට වචනත් පැටලෙනවා. උඹේ වචන පටලන්න තරම් වැඩ්ඩා කවුද බං? ආව්ස්…. මූණේ තියෙන පැනිපාට යකෝ….”

“තමුසෙට මං පෙන්නවා පැනි පාට.යනවා වද නොදී. මට වෙලා යනවා.”තේව් අදිස්ව සිය කාමරයෙන් පිටතට ඇද දමමින් පැවසුවා.

“මේ මේ ඕයී පොඩ්ඩක් ඉන්නවා. මටත් පොඩ්ඩක් කියනවකෝ මොකද වුණේ කියලා. ඕයී…. මල්ලි… මේ දොර අරිනවකෝ. ලැජ්ජා වෙන්න එපා. ඕයී….” අදිස් මහ හඬින් කෑ ගසමින් සිනාසුණා.















“ම්හ්‍… මොකද මෙතන වෙන්නේ?”

“අප්පච්චී!! අහ්… මේ මුකුත් නෑ අප්පච්චි.”

“කොහොමද ඔෆිස් එකේ වැඩ? හොඳින් කෙරීගෙන යනවනේ?”

“ඔ..ව් ඔව් අප්පච්චි.”

Deja Vu_BL Non Fic_Where stories live. Discover now