Nakavt Sevgilim! +18

11. Bölüm

Şarkı ; Bad Blood

"Bende birşey duymak istiyorum biliyor musun?" derken üzerime doğru yürüyordu. Geri adım atarken cevap verdim. "Ne duymak istiyorsun?"

"Şikayetini geri çekecek kadar çok mu aşıksın Sarp'a? " sırtım duvarla buluşurken gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Ayazın gözleri gözlerime bakıyor, âdeta benden bir cevap bekliyordu.

"Sen ne saçmalıyorsun ya!" diye bağırdım ve Ayazı iterek kendimden uzaklaştırdım. Yüzündeki alaylı tebessümle konuştu. "Ben gördüklerimi söylüyorum Bade. Şu son günlerdir şaşırtıcı biçimde olan birbirinize yakınlığınız. Sana tecavüzde bulunmasına rağmen, şikayetini geri çekmen? Sence de çok enteresan değil mi? Ne buldun o manyakta? " Üzerime tekrar yürümeye başlamasıyla geri geri gittim. "Para? Sempati? 2 tatlı söz? Hangisi? " Durdu ve derin bir nefes aldı.
"Ya da o gün seni taciz etmesi hoşuna gitti?"

Söylediği cümleyle ağzım açık kalmıştı. Konuşamıyor, adeta şoka girmiştim. Hoşuma gitmesi mi? Şaka yapıyordu değil mi. Yüzüne baktığımda gayet ciddi olan yüz ifadesi sinirlerimi alt üst etmişti. Tekrar bana yaklaşan bedenini 2. kez ittim.

"Sen ne biçim bi' insansın ya!? Ben nasıl bir insanla arkadaşlık etmişim aklım almıyor. Senin ağzından çıkanları kulağın duyuyormu! Taciz anasını satayım taciz! Kulağa bile iğrenç gelen bu kelime benim nasıl hoşuma gidebilir? Heleki bundan önce de-" Kelimem yarım kalmışken, bu kadarını bile getirdiğim için kendime küfür ediyordum.

"Ne dedin sen?"

"Hiçbir şey!"

"Bade!" Bir anda bağırmasıyla irkilmiştim. "Bana anlatmadın!"

"Zaten böyle birşey yaşadığımı söylemiştim. Ayrıca sen kim oluyorsun ki sana anlatma eyleminde bulunayım!"

"Bade!"

"Bağırma bana!" Bir elini saçına atıp adım atmaya başladı. Yanına yaklaştım.
"Sorsana" Olduğu yerde durup, sorgular bakışlarla bana bakıyordu. "Hoşuna gittimi diye sor!" Ayaz gözlerini yumup 3 saniye kadar öyle kaldı. Bu hareketi yüzümde alaylı bir tebessüm oluşturdu.
Ve aramızdaki mesafeyi en aza indirdim.
"İşte sen busun Ayaz Demirkaya! Sonuçlara odaklandığın gibi olaylar ilgini bile çekmiyor! Seni tanıyamıyorum artık." durdum. "Yada hiç tanıyamamışım bile." Ayaz bakışlarını bana yöneltti.

"Evet, ifademi geri çektim doğru. Ama senin deyişinle, beni taciz etmesi hoşuma gittiği için, ya da ona aşık olduğum için değil! Annem var benim annem! Sadece o var! Hiç kimsem yok! Diyelim ki dava da haklı çıktım. Sarp hapse girdi. Çıkmayacak mı illaki? Ben bu korkuyla yaşayamazdım anlıyor musun beni? Yaşayamadım!" Çantamı alıp hızla odadan çıktım. Arkamdan Ayazın sesini duysam da umrumda değildi. Linge gelmemle bütün herkesin gözü benim üzerimdeydi. Didem yanıma yaklaştı.

"Bade? Ne oldu iyi misin?" Gözümden akan bir damla yaşa engel olamamıştım. 'İyi misin' Hayatım boyunca sürekli duymuş olduğum, ve hep yanlış cevap verdiğim o soru. Tebessüm ettim. "İyiyim" Yanlış cevap. Tekrar yanlış cevap vermiştim. Arkamı döndüğümde Ayaz'ı görmemle tebessümüm büyümüştü.

"Ayaza sorsanıza. Bayılır benim hakkımda cevaplar vermeye. " Dideme döndüm. "Ben öğreneceğim herşeyi öğrendim. Benden bu kadar. " Eren ve Yağmur'a döndüm. Herşey için teşekkür ederim." dedim ve hızlıca çıkışa doğru koştum. Arkamdan çocukların sesini duysamda durmadım. Koştum. Hayal kırıklığının vermiş olduğu acıyla, her zamankinden daha hızlı hemde. 5 dakika koşmanın ardından yere çöküp ağlamaya başladım.

Issız olan sokakta tekrar tek başınaydım. Derken adım sesi duymamla arkamı döndüm. Ve kapşonlu birini görmemle ayağı kalktım. "S-sen kimsin? " Ses yoktu. Adımlar daha da yakınlaşıyordu. "Uzak dur benden!"

"Şşş korkma güzelim." Tanıdık sesi duymamla durdum. Kapşonunu indirdiğin de Sarp olduğunu görmüştüm. Burada ne işi vardı? Yine içmiş miydi?

"Ne işin var burada?"

"Hey, sakin ol. Yardım etmek için buradayım."

"Ne yardımı ya, Sarp sarhoş musun?" dediğim cümleyle kahkaha attı. "Hayır be kızım. Gayet normalim."

"Ne istiyorsun?" bir adım yaklaştı.

"Yardım etmek."

"Ne konuda?"

"Her konuda, Boks olsun, İntikam olsun," durdu ve yüzünü tebessüm kapladı. "Ayaz olsun."

"Anlamıyorum." bir adım daha yaklaştı.
"Ayaz dan intikam almak istiyor musun?" dediği cümleyle ağzım açık kalmıştı. Sarp bunca şeyi nerden biliyordu?

"Nasıl olacak o?" Sarp bir anda kahkaha attı ve yüzüme baktı. "Sen iste yeter kızım, o iş bende. Şimdi söyle bana. Var mısın, yok musun?"

Sorduğu soru kafamı allak bullak etsede bir cevap vermem gerekiyordu. Ayaza çok sinirliydim ama bu konuda Sarp dan yardım almak kulağa iyi gelmiyordu. Aklıma Ayazın Sarpla ilgili benim hakkımda söylediği şeyin gelmesiyle yüzümü buruşturdum. Sarp bu görev için en ideal kişiydi. Hem eskisi gibi de değildi. Ona güvenebilirdim sanırım. Sarp yüzüme bakıyor, benden bir cevap bekliyordu. Derin bir nefes aldım ve cevap verdim.

" Varım."