Flirting Lorelei

CHAPTER 2

...

Halo-halo ang nararamdaman ko sa ngayon. Simula ng nakita ko ang mga nangyari kanina parang gusto ko nalang lumayo at magtago. That guy is boiling me. Gusto ko siyang pagbabarilin para layuan ang ate ko.

He's not my type to be a boyfriend for my Ate. Masiyado pangit ang balat niya. His tattoos I don't really like and also his features and his attitude. Gwapo naman siya pero para sakin hindi. Kailangan ko gumawa ng paraan para layuan niya ang Ate ko.

I looked for a place where I could breathe. Masiyadong hindi ako makahinga kanina.

Napahawak buhok nalang ako ng marealize kong wala pala akong dalang pera gusto ko munang makapag-isip ng plano at makalayo-layo sakanila. But I'm so unlucky, what should I do? I need to think!

Nagpalinga-linga naman ako sa paligid. Nakarating ako sa lugar na kung saan malayo sakanila. Lugar na kakaiba, mukhang ngayon lang ako nakapunta dito. Bigla nalang ako napatigil sa paglalakad ng may kung ano akong naapakan.

Shiyt!

Mahina kong pagmumura. What is that? I can smell something.  NO. NO. NO!

I looked at it slowly as my body stiffened. Tiningnan ko ang naapakan ko. It's an unwrap chocolate bar!!

Akala ko kung ano. I sighed and rubbed my head. Pero ano yung naamoy ko kanina? I think it's my delusional effect. Kailangan ko ng magpatingin sa doktor.

*

So from now on kailangan ko ng tumingin sa dinadaanan ko mahirap na baka  I can step on something. I carefully looked at what I was passing by. While walking I also wondered where I was going. I don't seem to know anyone here in the place I went to.

At nagugutom pa ako I don't really know where I should eat. Ayaw ko pa namang bumalik doon. Hindi ko pa gustong makita sila. My pet peeve is boiling me.

And damn, did I called him kuya kanina? Hindi ako 'yon that's my another self. I'll never call him kuya! start from now I swear.

Should I call my friend Klea to help me? but no... she's not here, she's in New York. Where I could see a help?

While I was busy looking for help on my cellphone, I suddenly bumped into something. Nahulog naman ang cellphone ko. Dahil sa kaba ay bigla ko nalang tiningnan ang bumangga saakin.

Ngunot noong tiningnan ko ang lalaking nakasuot ng manggas it's seem he's kind of guy na mabantot sa kalye. Nakasuot pa ito ng kung ano sa kaniyang noo. The red handkerchief tied on his head.

"Ouch! My phone!" I gasp in surprised.

"Uy babae! taena ang ganda mo naman pala!" Napaatras naman ako sa kinatatayuan sa inasta ng lalaki.

"I know! where's my phone?" Napapasigaw kong tanong I really need my phone now.

"I don't know girl...bakit mo ba ako ini-english ha..akala mo hindi ako lalaban sa pa-englishan nagkakamali ka!"

"Can you just shut up? nasan ang cellphone ko kuyang mabantot?" Hindi ko mapigilan na makapagsalita ng ganoon. Dahil sa inis.

"Anong sabi mo?" I moved backward dahil sa nanglilisik nitong titig saakin.

"Hindi mo ba alam na ako yung hari sa lugar namin? tapos tatawagin mo lang ako ng ganoon ha!"

I rolled my eyes for him. Masiyadong siyang mayabang. Hindi ko nalang pinakinggan ang mga sinabi niya. Tiningnan ko nalang ang buong paligid. Nang-usok naman ang ilong ko sa inis ng makita ang cellphone ko na naaapakan niya ito.

"My phone!" Napapahiyaw kong sabi
habang itinuturo ang cellphone na nasa paa niya.

Bakas sa reaksyon sa kaniyang mukha ang pamumula. Kaagad naman niyang inangat ang paa niyang iyon. Napapaiyak nalang ako dahil sa kawawa kong cellphone na basag na basag ang screen.

Kinuha naman niya kaagad ang cellphone at ibibigay saakin. I can see on his face na gulat na gulat siya.

"So now, you need to pay me"  I jumped into the conclusion, kailangan niyang pagbayaran ang ginawa niyang pagsira.

"Hindi ako magbabayad, wala akong kasalanan. Ikaw ang bumangga saakin babae"

Naningkit naman ang mga mata kong tumitig sa kaniya.

"No..I said pay me!" Bago paman ako makapagsalita pa sakaniya ay kaagad naman iyong tumakbo ng mabilis.

"Hey!!" Naiinis sa bulyaw ko sakaniya. Hinabol ko naman iyon.

"P-pagbayaran mo 'to!" Hinihingal na sabi ko dito habang hinahabol siya.

Napahawak tuhod naman ako ng makaramdam ng hapdi sa paa. Kaya pala hindi ko siya mahabol dahil sa suot kong takong. Why I'm so unlucky this day?

So maybe uuwi nalang ako? Kung mag eestay pa ako sa lugar na 'to maybe it'll have something to happen.

Pinukpok ko naman ang cellphone ko sa inis. Hindi na talaga siya gumagana. Grabe namang makadiin ang lalaking iyon natanggal pa ang battery nito at basag basag pa. Masiyado pang mayabang takot namang humawak ng responsibility para magbayad saakin.

Naiinis na umupo ako sa may kanto. Habang sinisipa-sipa ang mga batong maliliit.

"Lorelei!" Napaangat naman ako sa kung sinong tumawag saakin.

"Ate!" Malakas na sabi ko naman dito. I can see on her face that she's mad at me.

"Why are you here?! bakit ka umalis sa mall?" Galit na talaga siya sakin.

Dumapo naman ang tingin ko sa katabi niya. Galit na tiningnan ko ito.

"No. I mean naglakad lakad lang ako dito. Actually I enjoyed seeing around here"  Obviously I lied.

"Enjoy? Why you cannot answer my phone call? where's your phone?"  Sunod-sunod na tanong nito.

Napahimas naman ako sa noo at tiningnan siya. "M-my phone? A-ahh lowbat! kaya hindi ko na masagot. I'm sorry ate"  Paghihingi ko ng paumanhin.

"Uuwi na tayo! Pumasok kana sa kotse!" Malakas na sigaw ni Ate.

Dali-dali naman akong pumasok sa loob. I'm scared of seeing this side from her. Takot talaga ako kay ate pag galit na talaga siya. Pero galit ako kanina, nagpapauto siya sa lalaking ito.

Mahuli lang kita Hadean na may tinatago ka lagot ka talaga sakin. Tatanggalin ko ang mga buto mo sa katawan. Paghihiwalayin ko ang kaluluwa mo. At tatadtarin kita ng kutsilyo!!

Vote + Comment