Bana Aitsin (Tarihi aşk serisi 1)

6

Selamlaarr :)
Bundan sonra pazar günleri bölüm atarım diye düşünüyorum. Bölüm daha erken biterse daha erken atarımm.

_______________________________________

İyi okumalar, sevgilerle

_______________________________________

Yüzüme yansıyan güneş ışınlarıyla rahatsızca kıpırdanarak arkamı döndüm. Gözlerimi açmadan tatlı uykuma devam ediyordum ki Natalia'nın bağıran sesiyle gözlerimi açtım.

"KALKIIN! HERKES AVLUYA HADİİ!"

Hemen yataktan doğrularak etrafıma baktım. Diğer kızlar da uyanmıştı. Kimi çoktan kalkmış işlerini hallediyordu kimiyse daha yeni yataktan doğruluyordu. Yataktan çıkarak önce yatağmı düzelttim.

Anna hala uyuyordu. Natalia'nın güçlü bağırtısına rağmen uyanmamıştı.

"Anna, sabah oldu hadi uyan"

Herhangi bir kıpırtı yoktu.

"Heyy! Anna kalk"

Hiçbir tepki vermiyordu. Hemen yanına diz çökerek oturdum. Elimle yüzüne dokundum. Yüzü fazla sıcaktı. Elimi alnına götürerek avcumu alnına yasladım. Ateşi vardı.

"Anna"

Gözleri varla yok arası açıldı.

"Ateşin var"

Dudakları aralık ve kuruydu. Tek kelime etmedi. Ama yorgunluğu bayık gözlerinden belli oluyordu. O sırada yanıma gelen Sera Anna'ya kısaca bir göz attı.

"Anna? Sen iyi misin?"

"Ateşi var." dedim ona dönerek.

Sera endişeli gözlerle Anna'nın alnına dokundu.

"Çok yüksek ateşi var"

Gözlerim Anna'nın solgun yüzündeydi. Rengi gitmişti. Bitkin görünüyordu.

"Ben Natalia'yı çağırayım" dedi Sera telaşla ayaklanırken.

O gidince birkaç kız daha Anna'nın başına toplanarak nasıl olduğuna baktılar. Relia hemen yanıbaşıma oturarark Sera ve Natalia'nın gelmesini bekledi. Biz geleli kısa bir süre olmuştu ve odada bize arkadaş canlısı davranan sadece Serayla Relia vardı. Relia iyi bir kızdı. Uzaktan bakıldığında hiç de arkadaş canlısı birine banzemiyordu. Tam tersiydi. Yüzünden ciddiyet ve asabiyet akıyordu.

"Anna, beni duyuyor musun?"

Anna zar zor gözlerini yarı aralayarak bize baktı. "D-darla"

"Tamam zorlama kendini. Bir şey söylemene gerek yok. Natalia gelip durumuna bakacak" dedi Relia güven veren sesiyle.

Anna da ona söyleneni yaparak sustu ve gözlerini kapattı. Gözlerini açmaya bile mecali olmadığını anlayabiliyordum. Ateşi çok yüksekti.

Birkaç dakikanın ardından neredeyse tüm cariyeler odadan çıkmıştı. Kapıdan içeri giren Sera ve Natalia'yla derin bir soluk verdim.

Natalia bize doğru ilerleyerek yatakta yatan Anna'ya baktı. Yere eğilerek elini alnına dokundurdu. Kaşları çatılmıştı ama yüzünde gizlenen ikinci duygu şefkatti. Şu ana kadar bize sürekli bağırmış, emirler yağdırmış ve sert davranmıştı. Ama içinde bizlere karşı bir şefkat besliyor olabilir miydi? Yoksa sadece Anna hasta diye ona bir anlık böyle mi davranmıştı?