Disabled Love/ TAEKOOK

8.BÖLÜM

"Anne biz çıkıyoruz"

"Oğlum gitmeseniz olmaz mı? Bak içimde kötü bir his var"

"Anne ne olacak? Hem bu sefer kimliğimi gizleyip gidiyorum yani kimsenin haberi olmayacak."

"Oğlum düşmanın kimlik gizli olup olmana bakmaz ki. Takip peşinde olur."

"Anne bundan önce çok gittim kimliğimi gizleyip ve hiçbirinden de bir sorun olmadan geri döndüm. Sen bana güven bir şey olmaz"

Ayakkabımı giydikten sonra Jungkook'un montunun fermuarını çekip arabama doğru gittik. Özel uçağımla ve gizliden gideceğim için içim oldukça rahattı ama Jungkook nedense çok huzursuz duruyordu. Öyle huzursuzdu ki montunu bile giymemek için ısrar bile etmedi. 

İçini dolduran huzursuzluğun sebebi apaçık ortadaydı, ailesi... Jungkook ailesinin yaşadığı şehre nedense gitmek filan istemiyordu ama artık Jungkook'un hayatına temiz bir sayfa açtığını ve her şeyin yolunda gittiğini göstermek için, benimle beraber götürüyordum.

Yoksa asla bu şehire değil Jungkook'un benim bile adım atmak istemeyeceğim bir yerdi. Busan'ın harika bir şehir olsa da içindeki insanların harika olduğu söylenemezdi. Özellikle de ailesi.

Şoför koltuğuna binip kemerimi bağlandıktan sonra Jungkook'un da kemerini bağladım. Arabayı çalıştırıp aprona doğru sürdüm. Göz ucuyla Jungkook'a baktığımda kafasını eğip elleriyle oynuyor olduğunu gördüm.

Geçen gün ki gibi dışarıyı seyretmesini bekliyordum ama o, halen çok huzursuzdu. Onu neşelendirmek için biraz sohbet ettim. 

"Jungkook sana bir şey söylememi ister misin?"

Bakışlarını kaldırıp bana baktı. Yüzündeki ifadeye göre hiç neşeli görünmüyordu.

"Dışarıdaki bulutları görüyor musun?"

Bakışlarını benden çekip camdan dışarıya bakarak seyretti. 

"Evet görüyorum ne olmuş ona"

"Onların üzerine çıkmak ister misin?"

"Taehyung böyle bir şeyin olması imkansız biliyorsun öyle değil mi?"

"Sen sadece isteyip istemediğini söyle"

"E-Evet isterim. Onları yakından incelemeyi çok isterim. Neden sordun ki?"

"O zaman senin bu isteğini gerçekleştirelim ne dersin?"

"İyi de nasıl yapacaksın ve ayrıca böyle bir şeyin olması imkansız!"

"Sen yeter ki iste Jungkook."

"Gerçekten bulutların üzerine mi çıkaracaksın beni!"

"Evet"

"Onlara dokunabilecek miyim?"

Heyecanlı bir şekilde sorduğu soruyla ona gülümsedim. Sanırım neşesi yerine gelmişti.

"Korkarım ki bu olamaz Jungkook çünkü onları görmen için yapılan küçük camdan elini dışarıya çıkardınmı senin feci bir şekilde yaralanmana sebep olur."

"Neden? Bulutlar çok mu tehlikeli?"

"Bulutlar değil uçak çok tehlikeli. Uçaklar çok hızlı bir şekilde gittikleri için havanın kuvveti eline zarar verebilir."

"Anladım sanırım... Peki biz uçağa bineceksek bulutların üzerine nasıl çıkacağız?"

"Jungkook uçak bizi kuş gibi uçuracak ve bulutların üzerine çıkaracak."