Ailem mimar olmam için diretiyordu. Kazanmıştım ama hiç hevesle yapmıyordum o işi. Aklım hep dans etmekteydi. Düz yolda yüreyemem hiç. İçimde ritimler kopar. Adımlarım bile raksederek ilerletir beni. O zamanlarda dansçı olma isteğim ruhumun ve bedenimin her yerinden belli ediyordu kendini. Ailemse asla böyle bir şeye izin vermezlerdi. Onların istediği kalıba girmeye çalışırdım bende. Artık çok zorlanıyordum. En azından stres atmak için bir dans kursuna başlamaya karar verdim. Okul çıkışı ilk işim bir dans kursuna gidip kaydımı yaptırmaktı.
İstiklal caddesinde değişik bir binadan yukarı doğru çıkıyordum. Kursun kapısından içeri göz attım. 15 kişilik bir grup dans ediyordu. Flemenkoymuş meğerse. Biraz izledikten sonra biri beni içeri davet etti. Derdimi anlattım hocalardan birine. Tam aradığım yere geldiğimi söyledi. Heyecanlıydım. Bana bir dans türü seçmemi ve onda kendimi geliştirmem gerektiğini söyledi. Her dansı öğrenebilirmişim burada. Ancak birinde çok iyi olmalıymışım. Etrafa ve insanlara çok ısınmıştım. Kararım kesindi! Haftasonu ilk kursa gelecektim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İspanyol Sevgili
RomanceTürkiye'ye yalnızca bir haftalığına gelen tango hocası.. Ve bir anda bambaşka bir yön bulan hayatım!
