Iste nikicikin dogumgunusu bolumu
İyi okumalarㅡ
12.06.24
"İyiki doğdun Niki, i̇yiki doğdun, i̇yiki doğdun, mutlu yıllar sana~"
Salondaki yaklaşık yirmi kişinin söylediği doğum günü şarkısından sonra, masanın arkasında duran Hyunjin hafifçe öne eğilerek kucağındaki oğlunu pastaya yaklaştırmış ve mumu üflemesinde yardımcı olmuştu.
Diğerleri baba ve oğlunu izlerken kısa bir alkış tutmuş, Niki ise babasının kollarına yasalanıp tiz çığlığı eşliğinde kendini alkışlarken heyecanını büyüklerine sergilemişti.
"Niki i̇yiki doğdu!"
Hyunjin, kendini kutlayan oğluna karşı sıcakça gülümserken alnına ve tombul yanaklarına birer öpücük kondurup saçlarını okşadı. "İyiki doğdun oğlum."
"Hyungseo Ajumma!"
"Oy oy oy benim bir tanem, atla halanın kucağına"
Niki, babasının kucağından sarkarak, ona doğru yaklaşırken kollarını açımış olan halasının boynuna sarıldı.
"Sen ne yakışıklı çocuk olmuşsun, bakayım."
"Babasına çekti, babasına!"
Seungmin'in milleti gazlamasıyla salonda yükselen alkışla beraber Hyunjin gülmeden edememişti.
"Ay kesinlikle öyleee!"
Hyunjin, yüksek sesle konuşan kadına bakıp ablasının kulağına yaklaştı. "Bunun ne işi var burada?"
"Bilmiyorum, bu sıralar hep peşime takılıyor, bizim pederle pek haşır neşirler."
"Aman, benden uzak dursun lütfen. Neyse noona, sen Niki ile ilgilen ben diğerlerine selam vereceğim."
Hyunjin salonda koltukta yayılan arkadaşlarını es geçip çok sık görüşemediği üniversiteden yakın arkadaşlarının yanına varmış hepsini tek tek selamlamıştı.
"Ooo, görmeyeli evlenmişsiniz, düğüne de gelemedim, kusura bakmayın."
"Tabii oğlum, ne sandın, Chaeyeong hamile hatta."
Hyunjin iki arkadaşına bir süre şaşkınlıkla baktıktan sonra sarılarak ikisini de tebrik etmiş, ardından Minho ve yanında birbirlerini yiyen çifte doğru yaklaşmıştı.
".......sonra yine aynı şeyi söylüyorsun, o kadar da uyardım, bir insan nasıl hep aynı mallığı yapabilir ki, hiç özür dileme, zaten dilemezsin de, her zaman suçlu Seungmin, her zaman kabahatli Seungmin, her zaman çok konuşan Seungmin, Chan bey asla hata yapmaz, Chan bey dük zaten-"
Chan sargılı başını ovuşturdu. "Seungmin iki dakika sus lütfen, alt tarafı uyurken 'yanlışlıkla' yataktan düşürdüm. Ne büyüttü-"
"Büyüttüm mü? Be-"
"Yahu bir susun orospu çocukları!" Seungmin'in bir asır daha uzatacağı tiribe katlanamayan Minho'nun sonunda ikilinin tartışmasına son vermesiyle, Hyunjin yanlarına gelebilmişti.
"Hoş geldiniz Minho ve..?"
"Kim Seungmin"
Hyunjin gülümseyerek ilk önce Seungmin'in elini sıkmış, sonra da Chan'a yönelmmişti.
"Bang Chan."
"Memnun oldum... Geçmiş olsun?"
Chan, Hyunjin'in kafasındaki sargıyı sorduğunu farkettiğinde iç çekti. "Sağol, Jeongin yaptı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DAHLIA
FanficHyunjin, oğlu için bir bakıcıya ihtiyaç duyar. "Sen denen çiçeğe sarhoşum ben, ne derlerse desinler, yine de seni sevmeyi seçeceğim." ㅡ -Hyunin 𝄞 (G) I-DLE - DAHLIA Başlangıç Tarihi 18.06.24