နေရာလွတ် ပစ္စည်းများဖြင့် ရှေ့ခေတ်သို့ ပြန်သွားခြင်း

Chapter -20

Chapter -20 ဘာကို ဟန်ဆောင်ရမလဲ

စိုက်ပျိုးနေတုန်းပဲလား။

  ဥတစ်လုံးပေါက်။

ဤတွင် လိုဟွာဒရှင်း သည် ဤပညာတတ်လူငယ်များကို မည်သို့စီစဉ်ရမည်ကို စီစဉ်နေပြီး ထိုနေရာတွင် ခရိုင်အုပ်ချုပ်ရေးမှူး လီဒီကွန်း က လက်ခုပ်တီးကာ ပညာတတ်လူငယ်များအား နှုတ်ဆက်စကားဆိုသည် ။

“လူတိုင်း သွားစရာနေရာရှိတယ်။  နောက်ထပ် အချက်တချို့ကို ပြောပြပါရစေ။"

“ကျနော့်နောက်ကလူတွေက မင်းသွားမယ့်အဖွဲ့ရဲ့ တပ်မဟာနဲ့ ကပ္ပတိန်တွေပါ။ ကျေးလက်ကို လာလည်တဲ့သူတိုင်း သိသင့်တယ်။ ဒီကိုရောက်ပြီးရင် စပါးနဲ့ဆီကြားက ဆက်ဆံရေးတွေလည်း ပြောင်းလဲလာလိမ့်မယ်။  စုပေါင်းလုပ်ဆောင်ပြီး အလုပ်ရမှတ်များရရှိမည်။

တပ်မှူးနှင့်အတူ ပြန်လာပြီးနောက် စပါးနှင့် ဆီ၊ စာအုပ်နှင့် အိမ်ထောင်စုစာရင်းစာမျက်နှာကို လွှဲပြောင်းပေးသည်။  စပါးနှင့် ဆီ ဆက်ဆံရေးကို အကောင်အထည် ဖော်ပြီး ရက်ပိုင်းအတွင်း သင့်တို့ထံ ပြန်ပေးပါမည်။”

လီဒီကွန်း သည် ဘေးသို့လှည့်၍ လိုဟွာဒရှင်း နှင့် အခြားလူများကို တံစက်မြိတ်အောက်သို့ လက်ညိုးထိုးပြပြီး ပြောသည် ။

"ပြောစရာမရှိဘူး... ပြန်သွားကျပါ။ ဘယ်လိုစီစဉ်ရမလဲ တပ်မဟာရဲ့အခြေအနေပေါ်မူတည်တယ်။"

"..."

ကပ္ပတိန်ပေါင်းများစွာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ကြသည်။  အခုပဲ၊ မနေချင်ရင်တောင် ထွက်သွားရမယ်။  မဟုတ်ရင် သူတို့ ဘာလုပ်နိုင်မလဲ။  လူတွေကို နောက်ပြန်ဆုတ်လို့မရဘူး။

လိုဟွာဒရှင်း က ဦးဆောင်ပြီး သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းပြီး ပြောသည် ။

  "ဂျီလင်း တပ်မဟာက လူတွေက ငါ့နောက်ကို လိုက်ကြပါ။"

လိုဟွာဒရှင်း သည် အသက်လေးဆယ်ကျော် လယ်သမားတစ်ဦးဖြစ်သည်။  သူသည် စာတတ်မြောက်ပြီး စာရိတ္တကောင်းမွန်သော ထိုဒေသရှိ လူနည်းစုထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သောကြောင့် သူသည် ကပ္ပတိန်ရာထူးအထိ လူအများက လေးစားခံရသည်။