SANDA RAAKA | ONGOING ✫

3 කොටස

මම china town එකට යන්න tram එක එනකම් හිටගෙන හිටියා. ඒත් උදේ උනදේවල් තාම මතක් වෙනවා. මට හැමතිස්සෙම අඩන්න ඕනේ නෑ.. අනික මම මට ආදරේ නොකරපු මාව විහිළුවක් උන කෙනෙක් වෙනුවෙන් ඇයි ඇත්තටම අඩන්නේ..

ඒ උනත් මම ආදරේ කලා නේ.. ඒ නිසා මට දරාගන්න අමාරුයි. අනික අන්තිම පාරට කතා කරද්දි කිවුව කතාව ඒක තාම මගේ කන් දෙකේ රැව් දෙනවා..මම ඇත්තටම හොදින් නෙමේ. මට අද යන්නත් බෑ ඒත් මම එනවා කියලා පොරොන්දු වෙලා ආපු නිසා මට යන්නම වෙනවා මොනවා කරන්නද..

China town එකට ඇවිත් ගෘප් එකට මැසේජ් එකක් දැම්මා මම ආවා කියලා. ඒ වෙද්දී හැමෝම ඇවිත් හිටියත් හොයාගන්න බෑ කොහේ ඉන්නවද කියලා. ඒ නිසා milano holiday එකේ හම්බෙමු කියලා ආරෝ මැසේජ් එකක් දාලා තිබ්බා.

මම හිමිහිට ඇවිදගෙන ගියා. ඇවිදගන්න පනත් නෑ හරියට කෑමක්වත් නෑ ඇගට. ඇත්තටම මට කියාගන්න බැරි තරමට හිතට අමාරුයි.. කියන්න කෙනෙක් නෑ. මම කාට කියන්නද..මන් තනිවෙලා වගේ දැනෙනවා..

මම මිලානෝ හොලිඩේ එක ඉස්සරහට යනකොට ආරොයි , ලෙයොයි දෙන්නම ඇවිත් හිටියා එඩ්රියන් හිටියේ නෑ.. මන් උන් දෙන්නට අතට අත දුන්නා..

" ciao ශාලුක පැටියෝ.. "

" ciao.. "

" උබ හොදින් නේද..? "

" ඔව් බන් ඊයේ නේ හම්බවෙලා ගියේ එක දවසට මට මුකුත් වෙනවද.. "

" ඒ උනත් ශාලුක ඇත්තටම අහන්නේ කියන්න ඔයා හොදින් නේද..? මොකද මේ මූනේ හැටි උබ ඔහොම ඉන්නවා මම කවදාවත් දැකලා නෑ.."

ලෙයෝ සීරියස් මූඩ් එකකින් ඇහැවහම මම මගේ මූණ ෆෝන් කැම් එකට අල්ලලා බැලුවා.. ඇත්ත තමා මගේ මූණ ගොඩක් වෙනස් වෙලා ඇස් යට ගිහිම් වගේ.. එක දවසට අනේ මන්දා.. මම මොනවා කරන්නද.. මම මොනවා කියන්නද..

" ................. "

" ඒක තමා මුට මොනවා වෙලාද කියලා. ඊයේ ඉස්කෝලේ ඇරිලා යද්දිත් හොදට ගියා නේ බන්.."

ආරෝන් කාරයත් ලෙයෝ එක්ක එකතුවෙලා මට ඇනුම්පද කියන්න ගත්තා..

" මම හොදින් බන්.. ඊයේ නින්ද ගියේ නෑ.. ඒ නිසා වෙන්න ඇති.."