කණ්ඩියක් උඩ තනියම සුළඟට එහා මෙහා වෙමින් තිබුණ දුඹුරු පාට පොතක් ළඟ නතර වුණ ඔහු ඒ කහ පාට පිටු අතර ඇස් ඔබ මොබ යැවුවා..කවි නිසදැස් වලින් පිරිලා තිබුන ඒ පොතේ අන්තිම පිටුවට පෙරලපු ඔහු දැක්කේ ටිකක් වේදනාවෙන් අකුරු කරපු කවියක්...
"උණුසුම්ය කියා කීවාට ප්රේමය..
එහෙනම් ගිනි ගහන අව්ව මැද
ඇයි දැනුනේ ගල් ගැහෙන සීතලක්
සෞගන්ධියක් යැයි සිතුවාට සෞගන්ධියක් නොවිද එය...
අරුත් දෙන හැම විටම
ඒ අරුත වැරදි නොවිද..
පදවැල් එකිනෙකට අමුණද්දි
පෑන් තුඩ නතර වුණ ගාන අනන්තයි
කවුරුවත් අහනවද පදවැල් අසද්දී
පෑන් තුඩු නැවතුණ වාර ගණන "
සෞගන්ධික යැයි සිතුවාට සෞගන්ධිකයක් නොවිද එය...සෞගන්ධික යැයි කියන්නේ හෙල්මැලි යන අදහසින්...සුදු නෙළුමකට....නමුත් සෞගන්ධිකය වනාහි අපායකි....එම වචනයට වූ තවත් තේරුමකි....
ඈතින් හමා එන හුළඟට ඒ පිටුව පෙරලෙන්න නොදී නවත්තගත්ත ඔහු ඒ පොතේම වූ පෑන අරගෙන එම පිටුව මත තමන්ගේ අකුරෙන් සටහනක් තැබුවා....මොකද ඒ කවි පොතේ තිබුන අකුරු ඔහු තරම් හදුන්නන්නෙක් නොවෙන නිසා...
"පෑන් තුඩු නැවතුන වාර ගණන
මට විතරක් හරි කියනවද
සීතලක් දැනෙනකොට
මගේ තුරුලට විත් ඉන්නවද?
ප්රේමය හැම විටම උණුසුම්ය
කිවේ නුඹට කවුරුන්ද
ගල් ගැහෙන සීතලෙත්
ප්රේමයක් තිබිය නොහැකිද?
පද ඇමිණුවට සීරුවට
අරුතක් කුමකටද මිනුමක් වත් නැති ප්රේමයට"
පෑන තිබුණ විදිහටම පොත ඇතුලට දාපු ඔහු ඒ පොත තිබුන විදිහටම කණ්ඩිය උඩින් තිබ්බේ අයිතිකාරයා එනවා ඈත තියා දැකපු නිසා....අයිතිකාරයා තමන්ව දකින්න කලින් එතනින් පැනගන්න ඔහු සමත් වුණා...හැබැයි ඒ ළඟ පාතම වුන බිල්ඩින් එකකට මුවා වෙලා පොතේ අයිතිකාරයා තමන් ලියපු කොටස කියවන ගමන් ලස්සනට හිනා වෙනවා ඔහු බලාගෙන හිටියා...
ඉතින්....ගල් ගැහෙන සීතලේත් ප්රේමයක් තිබිය නොහැකිද?
නිකන් හිතට ආපු පද ටිකක් අකුරු කෙරුවා හනේ.....💜
එයාලගේ කීව-නොකීව කතාව දෙනවද කියලා අපි පස්සේ කල්පනා කරලා බලමු..දැනට මේ කවිය දැම්මා හනේ මට මහ හදිස්සියේ පහල වෙච්ච අදහසක් නිසා....අපි ඉතින් පස්සේ හම්බෙමු💜💜
IVY L
(19/09/2024)
YOU ARE READING
උක්තානුක්ත | Spoken-unspoken
Romantizmදම් පාට මල් පෙත්තක සිනිදුවට අකුරු කරපු වචනෙන් කීව- නොකීව කතාවක්.... උක්ත-අනුක්ත 💜