Pąki naszych kwiatów

"Przepraszam cię mamo"

Na zdjęciach wyglądamy podobnie

Chociaż troszeczkę żałobnie

'Zaraz moja córka dorośnie'

Myślisz sobie ostrożnie

Przepraszam, że nie jestem już dzieckiem

Że nie wychodzę już na dwór biegiem

Że chyba mylę się ze swoim celem

Że reagujesz na mnie gniewem

Przepraszam, że nie przejęłam twojej religii

Uważam, że ludzie są zbyt naiwni

Wszyscy wokół fałszywie gościnni

Powinni być miłosierni a są zawistni

Przepraszam, że mam inne plany

Że rozdrapuje twoje stare rany

Że budujemy między nami ściany

Że nie zgadzam się na twój plan cwany

Przepraszam że nie planuje rodziny

A pewnie byś chciała wpaść w odwiedziny

Pewnie będziesz narzekać na moje rośliny

Przepraszam, że w tych czasach zaplanowałaś moje narodziny

Czy to moja wina, że żyje w czasach lepszych?

Gdzie nie muszę już szukać mężczyzn dzielnych?

O innych cnotach niż u ciebie cennych?

Czy to moja wina, że te czasy należą do lżejszych?

Przepraszam, że jestem osobną jednostką

Przepraszam, że chce żyć z beztroską

Naprawdę się starałam, żeby było nam łatwiej

Ale chyba na zdjęciu wyglądamy ładniej

Będę cię przepraszać bo jesteś moją mamą

Chociaż wiemy, że nie będę twoją damą

Bo każda matka nienawidzi swojej córki

Bo przecież: 'ona na pewno ma życie z górki'