hepsi aşktan | berat ayberk özdemir

6

Adam bana gerilmiş bir şekilde baktı. "Kimsiniz hanımefendi? Ne Berat'ı?"

Yeniden camdan dışarı baktım ve hâlâ bu arabadan başka araba yoktu. Of... salak aklım benim!

Çocuğun yüzüne vurdun her şeyi çocukta konuşalım diyip beni ekerek aldı intikamını.

Ben de utanmışlığımla kaldım. Çekinerek yanımdaki arabaya döndüm, "Çok özür dilerim, bilmeden bindim arabaya. Bi' arkadaşım şaka yapmaya çalıştı da, tekrardan özür dilerim." diyip, inmek için kapıyı açtım.

Tam inecektim ki birden önümde biri durdu. "Aa Cansu?" diyerek bize baktı. Kayra ne alaka şimdi ya?

"Aa Kayra, selam." dedim, arabadan indim. Kayra da içerideki adama döndü. "Cansu da mı bizimle geliyor?"

Şu an çok rezil bir an yaşıyordum, hem de Kayra gibi birine. Berat... Sen bir daha bana tedaviye gel iki bacağını kırıp yollayacağım.

İçerideki adam bi' bana, bi' Kayra'ya baktı. "Tanışıyor musunuz?" Kayra da kıkırdadı, "Abiciğim, Cansu hastanenin fizyoterapisti. Asıl sizi tanıştırmak lazım." dedi, sonra bana dönüp omzumu sıvazladı.

İki sarışın abi kardeş olduklarını tahmin etmem lazımdı. Kayra'nın abisi de bizim yeni müdür olduğuna göre ben sanırım kaçarotti.

Ben de yüzüme sahte bir gülümseme kondurdum. "Memnun oldum da sizin adınız neydi acaba?" diyerek adama sordum. Kayra tuhaf bakışlar atarken adam gülüyordu. "Baran."

Ne bu herkesin adı B ile başlıyor, yeni moda mı? Ben yine etrafa bakınırken bir araba daha gelmişti. İçerideki kişiyi çok net görememiştim ama sonra arabadan inince Berat'ın geldiğini gördüm.

Onu görünce içim rahatladı mı bilemem ama bu rezil anımı asla unutmayacağım kesin.

"Neyse arkadaşlar, görüşmek üzere." diyip, onların yanından ayrıldım.

Berat bana gülümserken ben onun yanına kaşlarım çatık gidiyordum. Bunu fark ettiğinde şaşırdığını görmüştüm. "Oo doktor hanım, sinirler tavan galiba şansıma." dedi, kapıyı açmak için hareketlendi.

Şu an ne desem ona azdı. "Sen bin, öyle konuşacağız biz seninle." diyerek açtığı kapıdan bindim ve emniyet kemerimi taktım.

-

Berat anlattıklarıma kahkaha ile cevap verdi arabayı sürerken. "Müdür sana kurulmuştur kesin."

Derin bir iç çektim, kurulsa bile onun yüzündendi. "Peki ya neden geldim dedin? Bekleteceğim desen seni öldürmezdim."

İlk bana bi' bakış attı, sanki dediğime inanmamış gibi. Sonra da bunu kelimesiyle kanıtladı. "Şüpheli."

Ben de ona ters ters baktım, "Hâlâ sorumun cevabını alamadım?" diyerek onu zorladım. Madem rezil etti, sebebini verecekti.

Beratta kırmızı ışığa gelince arabayı durdurdu, bana döndürdü bakışlarını. "Ya ben arka kapıyla ön kapıyı karıştırmışım." dedi. İlk şaka yapıyor sandım ama bayağı ciddiydi.

Bu saflığına gülmemek imkansız değildi. "Hangi hastanenin arka tarafında koskocaman adı yazar?" dedim. O da saçını karıştırdı, yeniden yola odaklandı. "Of bir kereden bir şey olmaz." diye cevap verdi bana.

Ben ise ona bakıp, kıkırdadım ve cama doğru çevirdim kafamı. "Ee, nereye gidiyoruz?"

"Sürpriz."