Yaklaşık yarım saat süren bir yolculuğun ardından Seungmin in arabayı park etmesi ile kaşlarım havalandı. Burası geleceğimiz piknik alanı değildi. Bir cafeye benziyordu. Gözlerimi Seungmin e çevirdim.
"Neden burada durduk Seung?"
Kemerini çıkartırken beni yanıtladı.
"Sakura yı almamız gerekiyor, pastü almak için buraya uğramış."
Onu anladığımı belirtmek için mırıldandım ve kafamı salladım. O sırada yeniden konuştu.
"Sen arabada kal bitanem. Ben pastayı taşıması için yardıma gideyim."
Ben onu yeniden onaylarken , o hızlı adımlarla cafeye girdi. Arabaya sinen kokusunu içime çekerken telefona bakmaya başladım.
Kısa bir süre ardından camın tıklanması ile odaya döndüm. Bu Sakura idi. Ona dönmem ile arabadan inmem için işaret etmişti. Telefonumu çantama koyup arabadan indiğimde yeniden ona döndüm.
"Bir sorun mu var?"
Tebessüm etmesi ile rahatlarken cevabını dinledim.
"Ah hayır, sadece pastayı biz taşıyamadıkta, yardıma gelir misin diyecektim."
Onu başımla onaylarken kaşlarımı çattım. Ne kadar büyük bir pasta yaptırmışlardıda taşıyamamışlardı acaba. Ayrıca Seungmin güçlerini kullanıp kolaylıkla taşıyabilirdi. Bunları göz ardı edip, çoktan birkaç adım önümde ilerleyen Sakura ya yetiştim.
Onun yanında cafeye girdiğimizde birden çıkan yüksek ses ile bir adım geriledim. Başımdan aşağı düşen konfeti parçaları kaşlarımı havalandırırken , karşımda gördüğüm Seungmin dilimin tutulmasına sebep olmuştu.
Etrafta birsürü uçan kırmızı balon, balonların ipinde ise asılı duran fotoğraflarımız vardı. Arkada hoş ve kısık sesli bir müzik, önümde ise takım elbisesi ile Seungmin duruyordu. Ancak Seungmin in bana birkaç adım yaklaşması ile aklımdan herşey uçup gitmişti. Şuan burada ne balonlar vardı, ne de arkadaşlarımız. Sadece Seungmin ve ben...
Sadece aramızda bir adım kalması ile adımları durduğunda elleri ellerimi buldu. Dudaklarından kelimeler dökülmeye başladığında gözlerine odaklandım.
"Buraya gelene kadar konuşmalar hazırlamıştım, ancak şuan senin karşındayken aklım başımdan uçup gidiyor. Bilirsin, öyle uzun romantik cümleler söyleyemem belki ama, beni her halimle kabul edeceğini biliyorum."
Sözlerini sıralayıp ellerimi bıraktığında önümde diz çöktü. Gözlerim yavaştan dolmaya başlarken ceketinin iç cebinden çıkardığı küçük kutuyu açtı.
"Mi Cha, benim güzeller güzeli sevgilim, bu farklı dünyada bana uyum sağladığın için sana minnettarım. Ömrümün geri kalanında seni her zamankinden daha çok sevmeme izin verir misin?"
Dilim tutulmuştu sanki, olumsuz bir cevap vermem zaten mümkün dahi değildi. Ancak ne dersem diyeyim yetersiz gelecekmiş gibiydi. Sadece başımı aşağı yukarı sallamayı başarabildim. Ardından gözümden bir damla yaş süzülürken genişçe gülümsedim. Seungmin i ellerinden tutup kaldırırken o parmağıma yüzüğü takıyordu. Taktığı anda daha fazla dayanamayarak boynuna sarıldım. Elleri belimde yer edinirken yüzümü boynuna gömdüm. Kokusunu içime çekerken çok süre geçmeden kollarımdan tutup beni biraz geriye çekti.
Yüzünü gördüğümde gözlerim kendiliğinden kapandı , çünkü beni geriye çektiği gibi dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı. Ufak hareketleri başladığında kollarımı boynuna daha sıkı sarıp, daha iyi eşlik edebilmek için parmak uçlarıma çıktım.
O benim alt dudağımı emmekle meşgulken bende aynı şekilde onun üst dudağını öpüyordum. Sonunda bizi ayıran ve bu dünyaya yeniden dönmemizi sağlayan ise mükemmel(!) arkadaşlarımız Hyunjin ve Jisung idi.
"Aile var burada aile!"
"Hayır olan var olmayan var yani!"
"Ayıp be ayıp!"
Alnımı Seungmin in göğsüne gömerken farkında olmadan sırıtıyordum. Şu anda ne bu dünyada, ne de farklı evrenlerde benden mutlusu yoktu.
Seungmin... Benim sıradan hayatıma renk olan, dünyama hayat getiren, evrenler boyu olan aşkım, hayatım, varım yada yoğum... Kısacası herşeyim. Ben onunla hayatın tadına varabilmiştim. Şimdide ve bundan sonrası içinde onsuz bir hayat düşünmem mümkün değildi.
İyikim benim, sevgilim...
•
Uhmm evett
Bir kitabın daha sonuna gelmiş bulunmaktayız...
Bu kısa yolculukta benim yanımda olan küçük aileme teşekkürlerimi sunarım.
Yorumlarınızla yanımda olup bana destek olduğunuz ve yüzümdeki tebessümün sebebi olduğunuz için çok teşekkür ederim.
Lütfen diğer kurgularımada bakmayı unutmayınız.
Bu arada okuldan atıyorum değerimi bilin şsyüşzştxşsşs
Kendinize iyi bakın
Öpüldünüzzzz ✨ 🤍 ✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Close To You || Kim Seungmin
FanfictionBir öğrenci olan Kang Mi Cha , aldığı oyuncak bebeğin bir elf olacağını nereden bilebilirdi ki?