10.11.2023
Bekle deyip gitme
Beraber gidelim
Oldu ki gidersen
Ben de beklerim
Gelirsin bilirim
Günün sonunda
Eve dönülür
Sen de bilirsin.
Perdenin Ardındakiler- Uzaklara Savrulalım
Bu şiiri 6 Nisan 2023'te onunla konuşurken yazmıştım, o ders çalışıyordu bende onu izleyip şiirler okuyordum. İçim kıpır kıpırdı, taze aşk heyecanları falan. Herkesin bildiği şeyler.
Çok uzaktaydı ama çok yakındı. Sadece bir ekrandan görüyordum onu ama o, yanımda olan gerçekten görüp dokunabildiğim herkese bedeldi.
O gece durduk yere arayıp "Sen ders çalış, ben kitap okuyayım." demiştim. O ders çalıştı, ben de onun için "Lavinia" okudum.
Üstünden aylar geçti, kalbimde o kıpır kıpır hisler değil kırıklar kaldı.
Aylar önce onun için okuduğum, altını çizdiğim, şiirler yazdığım kitabı 9 Kasım akşamı yatağımda ağlayarak o günden sonra ilk defa okudum. Hepsinin altını yeniden çizdim, ilk okuduğumda gözüme çarpmayan şiirler bu defa yüreğimi vurdu. Yeniden şiirler yazdım o kitaba. İki okuyuşumda da dinlediğim şarkıları başına yazmıştım kitabın. Aynı kitap 2 farklı histi.
Gözyaşlarım o kitabın her sayfasını tek tek ıslattı.
İlk okuyuşumda yanımda o vardı, son okuşuyuşumda aramızda duvarlar vardı.
Hislerimi öğrendikten sonra bana kötü davranmadı, arkadaşlığımızı bitirmedi ama yapamadık. Ben çok kötüydüm, yanlış tercihler yapıyordum ve o buna tepki gösterdikçe kavga ediyorduk. Biz 5 yıldır hiç o kadar kavga etmemiştik.
İlaçlar kullandım, sigaraya sarıldım, alkole dayadım sırtımı ama hiçbiri zihnimdeki sesleri susturmadı, kalbimdeki onu öldürmedi.
Olan bana oldu.
Bir gece kavga ettik, o çok sinirlenmişti ve o günden sonra günlerce karşımda bir duvarla konuşmaya çalışıyormuş gibi hissettim.
Senelerce konuşmuştuk ve bana bunu hiç yapmamıştı. Üniversite için farklı bir şehre taşınmıştı, orada bir sıkıntısı olduğunda yardım etmek istiyordum, onunla eskisi gibi olmasa bile konuşmak istiyordum, kavga etmeye bile razıydım ama bana çok uzaktı; sadece mesafe olarak değil.
Benimle konuşmayı kesmedi; benimle, konuşmayı kesti.
Birine cevap vermekle konuşmak farklıdır; ben aptal değildim, bunu anlayabiliyordum.
Sakinleşince gelir, diye bekledim ama onu beklerken ben daha da delirdim. O gece dayanamadım ve ona yazdım.
Neva: Deniz.
Yarım saat sonra cevap verdi, o yarım saatte daha da ağlamıştım.
Deniz: Efendim?
Neva: Eski bizi özledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TYR MORGA
Teen Fiction"Bir gün cidden kaybettiğimiz şeylere birkaç kadeh kaldıralım." Sigara dumanını karanlığa üflerken gelen mesaja baktım. "Kazandıklarımıza kaldırmayı tercih ederim." Buruk bir gülümsemeyle sigaradan yeni bir nefes alıp cevap verdim. "Kazanılanları...
