De Nederlandse geloofsbelijdenis

Artikel 7

Volkomenheid der Heilige Schrift om alleen te zijn een regel des geloofs

Wij geloven, dat deze Heilige Schrift den wil Gods volkomenlijk vervat,
en dat al hetgeen de mens schuldig is te geloven, om zalig te worden,
daarin genoegzaam geleerd wordt.
Want overmits de gehele wijze des dienstes, dien God van ons eist,
aldaar in het lange beschreven is,
zo is het den mensen, al waren het zelfs apostelen,
niet geoorloofd anders te leren, dan ons nu geleerd is door de Heilige Schriften; b
ja, al ware het ook een engel uit den hemel, gelijk de apostel Paulus zegt, Gal. 1:8.

Want dewijl het verboden is den Woorde Gods iets toe of iets af te doen, Openb. 22:19,
zo blijkt daaruit wel, dat de leer daarvan zeer volmaakt
en in alle manieren volkomen is.

Men mag ook gener mensen schriften, hoe heilig zij geweest zijn,
gelijkstellen met de Goddelijke Schriften,
noch de gewoonte met de waarheid Gods (want de waarheid is bovenal),
noch de grote menigte, noch de oudheid,
noch de successie van tijden of personen, noch de conciliën,
decreten of besluiten;
want alle mensen zijn uit zichzelf leugenaars (Ps. 116:11) en ijdeler dan de ijdelheid zelf.

Daarom verwerpen wij van ganser harte al wat met dezen onfeilbaren regel niet overeenkomt,
gelijk ons de apostelen geleerd hebben, zeggende:
Beproeft de geesten of zij uit God zijn, 1 Joh. 4:1.
Insgelijks: Indien iemand tot ulieden komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in huis, 2 Joh. 1:10.