'Rosalie. Roosje', hoor ik mijn mama's stem van ver komen. Het is donker en de regen valt met bakken uit de lucht. Een paar handen tillen me op de lucht in en ik word tegen een warme, vertrouwde boezem aangedrukt. In haar armen draait ze me om, zodat ik haar gezicht kan zien. Blij steek ik mijn armen uit en raak haar wangen aan die nat en plakkerig aanvoelen.
'Rosalie', snikt mama, en ze drukt haar gezicht tegen het mijne. Ik moet giechelen, omdat haar haar op mijn huid kriebelt, en hoor vaag een vreemd geluid. Mama hoort het ook en schrikt op. Ze zet me op de grond en ik begin te huilen. 'Sst, stil nou alsjeblieft.' Ik blijf huilen.
'Stopt ze niet?' hoor ik iemand anders boven me zeggen, maar het is donker en ik zie niet wie het is. Mama en de onbekende stem beginnen te praten en ik klamp me vast aan mama's been, omdat ik denk dat dat belangrijk is.
Daarna hoor ik het vreemde geluid weer en het klinkt veel dichterbij. 'We hebben niet veel tijd.' Opnieuw hoor ik mama snikken alvorens ze haar bukkend op ooghoogte buigt.
'Mama en papa houden van je!' Haar lippen drukken een kus op mijn wang en ik steek mijn armen uit om haar vast te houden, maar wordt opgepakt door de onbekende persoon. Huilend en schoppend roep ik naar mijn moeder, maar ze verdwijnt uit zicht.
Dat is de laatste keer dat ik mijn moeder heb gezien.
YOU ARE READING
De laatste dochter
FantasyIn een wereld waar mensen en fae sinds de oorlog in een ongemakkelijke vrede leven, groeit Rosalie op in een streng meisjesweeshuis. Net wanneer de vrijheid binnen handbereik lijkt, neemt haar leven op haar achttiende verjaardag een onverwachte wend...
