Περπατούσαμε στα στενά δρομάκια του Μοναστηριού και ένιωθα καλύτερα από ποτέ... Ο γιατρός είπε πως ήταν απλά μια μικρή αδιαθεσία από την κούραση του ταξιδιού... Ήμουν έτοιμη να πετάξω... Ήθελα να φύγω μακριά απ όλους και να περπατήσω μόνη μου.. Αν και ήξερα την απάντηση προσπάθησα να τους αποφύγω ρωτώντας τους καθηγητές μου αν μπορώ να πάω μόνη μου βόλτα με τα κορίτσια... Τους παρακάλεσα...
Ε: Μήπως θα μπορούσα να περπατήσω λίγο μόνη μου με τα κορίτσια;; Σας παρακαλώ.. Τόσο καιρό περίμενα αυτή τη στιγμή...
Φ: Είσαι σίγουρη;; Νιώθεις σίγουρα καλά;;
Ε: Μα καλά δεν με βλέπετε;; Είμαι έτοιμη να πετάξω σχεδον...
Οι καθηγητές κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και μετά κοίταξαν τον γιατρό...
Γ: Εγώ σου δίνω την άδεια..
Φ: Καλά αλλά μην απομακρυνθείτε πολύ... Και εσείς κορίτσια το νου σας...
Τα κορίτσια κατέβασαν τα κεφάλια τους καταφατικά και έτρεξαν να με φτάσουν αφού είχα ήδη προχωρήσει με γρήγορο βήμα...
Π: Ρε Αναστασία.. Ηρέμισε λίγο... Και εγώ είμαι ενθουσιασμένη που είμαστε εδώ αλλά έλεος...
Ε: Ναι ξέρω... Κάνω σαν ηλίθια όμως κατάλαβέ με.. ξερεις τον "έρωτα" που έχω για την Αθήνα...
Π: Ξέρω που να μην ήξερα...
Ε: Χαχα κι εγώ σ'αγαπαωω... <3
Την πήρα μια σφιχτή αγκαλιά... Έχει τραβήξει πολλά από εμένα αλλά πιστεύω πως με αγαπάει και αυτή όσο εγω... Καλά όσο την αγαπάω εγώ όχι, αλλά κατι νιώθει για μενα... Έπιασα με το ένα την Παγώνα και με το άλλο την Μαρτίνα και ξεκινήσαμε την υπέροχη βόλτα μας... Πήγαμε σε όλα τα μαγαζιά... Ξέρουν και οι δύο πολύ καλά πως κάνω όταν είμαι περικυκλωμένη από μαγαζιά... Μπαίνω σε όλα και τα ψάχνω εξονυχιστικά....
Μπήκαμε σε ένα μαγαζί και ήταν καποιες κοπέλες μέσα... Τις άκουσα να λένε ότι θέλουν να βρουν να αγοράσουν κάτι για τον Βαγγέλη... 0.0 Ένας είναι ο διάσημος Βαγγέλης... Το άκουσε και η Παγώνα... Ήθελα τόσο να τους μιλήσω... Όμως ήταν αδύνατον... Η Μαρτίνα, παρόλο που είναι κολλητή μου, δεν ξέρει τίποτα για την αδυναμια μου... Απλά δεν ήθελα να της το πω... Θα άρχιζε τα δικά της.. Οτι δεν αξίζει να τρέχουν τα κοριτσάκια πισω απο έναν τραγουδιστή και ποιος είναι αυτός που πουλάει αγάπες σε εμάς και τέτοια... Δεν αντέχω να τα ακουω... Απλα το βούλωσα και το κράτησα για μένα...
Τα κορίτσια έφυγαν και εγώ απογοητεύτηκα... Ευτυχώς δεν ήταν από τα κορίτσια που μιλάω στην ομάδα και δεν με αναγνώρισαν αλλιως...
Αφού τελειώσαμε την βόλτα μας καθίσαμε να φάμε κάτι... Είχαμε μισή ώρα ακόμη.. Επόμενη στάση: Ίδρυμα Μείζωνος Ελληνισμού... Δεν τρελένομαι αλλά δεν με νοιάζει κιόλας...
YOU ARE READING
Όταν υπάρχει αγάπη...
Teen FictionΑναστασία- Βαγγέλης... Δύο ονόματα... Μια ιστορία... Η δικιά τους ιστορία... Η πρώτη τους συνάντηση, αιτία για πολλά... Θα καταφέρουν να κρατήσουν την αγάπη τους...;;; Ή μήπως η απόσταση θα είναι η πέτρα του σκανδάλου...;;; Read this, if you want to...