Aldığım hızlı nefeslerden dolayı göğsüm hızla inip kalkıyordu. Karşımda duran kişi rahat bir tavırla beni izliyordu. Buraya gelmem tamamen hataydı.
"Buraya gelerek ne yapmaya çalıştığını sanıyorsun?" Sesi sorar gibi değildi daha çok nasıl böyle bir...
Okuduğunuzda oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sayamayacağım kadar yara ver bende. Hepsini sarabilecek mi?"
♧♧
Kötülüğün sarmaşıkları kalbin her bir köşesini sarmıştı. Siyahın en koyu tonu kalbin ve zihnin köşelerini boyamıştı. Güç Engin'in gözlerini boyamıştı. Gün geçiyor daha fazla acımasız oluyor, acımasızlığını bir kıza gösterecek kadar canileşiyordu.
Evin bahçesinde siyah takım elbisesiyle, elleri cebinde öylece dururken arkasında yine sağ kolu Halil İbrahim vardı. Onun bakışlarından habersiz, önünde ayaklarına kapanmış olan adama keyifle bakıyordu. Adam köstebekti. Bunu öğrendiği an bedeni öfkeyle kavrulsa bile aklında başka bir şey vardı.
Bu adamı o değil, bodrumda tuttuğu kız öldürücekti.
Keyfini yerine getiren buydu. Kıza daha bir şey öğretmemişti. Artık zamanı geliyor da geçiyordu. Bahçeye giren kişileri gördüğünde sırıttı. Kızın iki koluna bir adam girmişti. Adamlara bakmadı, sadece kıza baktı. Kahverengi uzun saçları karışmıştı. Beyaz yırtık tişörtü kirli olduğundan kahverengi gözüküyordu. Sadece kir değil, tişörtü kan lekeriyle doluydu.
Halil İbrahim kızın yırtık tişörtünü gördüğünde çenesi kasıldı. O yırtık o günden kalmaydı. Yeni bir kıyafet verilmemişti. Travma anından kalma bir parçaylaydı kız. Yırtık arasından içi gözüküyordu. Bu çenesinin daha da kasılmasına neden oldu. Dişlerinisinirden birbirine bastırıken çene kemiklerinin ağrısını umursamıyordu bile.
Engin, kızın üzerini süzmeyi bıraktı. Direk gözlerine baktığında istemediği korkuyu görmediğinde sırıtışı büyüdü. Onun bu sırıtışını gören Dilek ise daha fazla öldürme arzusu hissetti. Gözündeki ifadeyi sadece Halil gördü ve bu tedirgin olmasına neden oldu. Karşısında küçük bir kız yoktu.
Karşısında bir genç kız vardı.
Yıllar geçiyordu ve Dilek daha fazla büyüyordu. Şimdi ise on altı yaşındaydı. Gerçekler aklına yatıyor onu acılara boğuyordu.
"Geldin demek." Dedi cellat. Dilek cevap vermedi. Ölümcül bakışını atmaya devam etti. Onun tehlike barındıran ifadesini gören Engin'in yüzünde ki sırıtış soldu. Yıllardır yanında tuttuğu kızın korkudan ayrı, ona öldürmek ister gibi bakması onu afallamıştı. Yüzü ciddiyetle kasıldı. Gevşek ifadesinden kurtulup o da normal yüz ifadesine döndü. Karşısında duran yıllar önce olan kız değildi, başkasıydı.
